- 18 apr 2007, 12:15
#1134
even mn ei kwijt.ik baal enorm.
het ging de laatste week zo goed veel dingen overwonnen,en nu ineens dit weer.
stond vanmorgen op met hoofdpijn.ik zou met mn dochtertje 10km verderop op bezoek gaan,waar nog een aantal vrouwen kwamen met de kids.ik had er erg naar uit gekeken en verheugde me erop.liet me dan ook niet door de hoofdpijn uit het veld slaan.ben zelf met de auto heen gereden en dat ging allemaal goed.daar binnen nam de hoofdpijn toe,en ik kon me niet op de gesprekken concentreren.t was net of al het geluid vervormde,ik wilde graag blijven dus ik vermande me.en ineens nam de verrekte paniek de overhand,ik schrok me rot,ik probeerde kalm te blijven maar alles in me schreeuwde dat ik weg moest,ben even naar buiten gegaan en toen weer naar binnen voor een kopje thee.[ik wil me verdorie niet laten leiden door die pa!]maar het ging echt niet meer,de hoofdpijn nam alleen maar toe,en werd ook nog eens bang dat ik de controle zou verliezen en zou gaan schreeuwen of slaan.ik begon me te irriteren,al met al een uurtje gebleven,en toen maar weer naar huis,thuis nog steeds erge hoofdpijn en overgeven.ik baal hier zo van,ben echt bang dat ik weer terug bij af ben,ik ging zo goed.....vanmiddag zou ik naar een vriendin,maar nu heb ik knallende hoofdpijn,miss.toch even gaan.
bah,ik baal als een stekker,ben zo bang dat ik geen leuke moeder voor mn dochter kan zijn,ze speelde zo leuk en dan moeten we ineens weer gaan.hoe gaan andere moeders hier mee om.pfffffff.........ga zo maar even liggen denk ik.blij dat ik hier mn verhaal even kwijt kan.
groetjes rosa
het ging de laatste week zo goed veel dingen overwonnen,en nu ineens dit weer.
stond vanmorgen op met hoofdpijn.ik zou met mn dochtertje 10km verderop op bezoek gaan,waar nog een aantal vrouwen kwamen met de kids.ik had er erg naar uit gekeken en verheugde me erop.liet me dan ook niet door de hoofdpijn uit het veld slaan.ben zelf met de auto heen gereden en dat ging allemaal goed.daar binnen nam de hoofdpijn toe,en ik kon me niet op de gesprekken concentreren.t was net of al het geluid vervormde,ik wilde graag blijven dus ik vermande me.en ineens nam de verrekte paniek de overhand,ik schrok me rot,ik probeerde kalm te blijven maar alles in me schreeuwde dat ik weg moest,ben even naar buiten gegaan en toen weer naar binnen voor een kopje thee.[ik wil me verdorie niet laten leiden door die pa!]maar het ging echt niet meer,de hoofdpijn nam alleen maar toe,en werd ook nog eens bang dat ik de controle zou verliezen en zou gaan schreeuwen of slaan.ik begon me te irriteren,al met al een uurtje gebleven,en toen maar weer naar huis,thuis nog steeds erge hoofdpijn en overgeven.ik baal hier zo van,ben echt bang dat ik weer terug bij af ben,ik ging zo goed.....vanmiddag zou ik naar een vriendin,maar nu heb ik knallende hoofdpijn,miss.toch even gaan.
bah,ik baal als een stekker,ben zo bang dat ik geen leuke moeder voor mn dochter kan zijn,ze speelde zo leuk en dan moeten we ineens weer gaan.hoe gaan andere moeders hier mee om.pfffffff.........ga zo maar even liggen denk ik.blij dat ik hier mn verhaal even kwijt kan.
groetjes rosa