- 13 jan 2011, 23:02
#38496
Hey Lautje!!
Hoe kom je eik aan je depersonalisatie? Hoe en wanneer is het begonnen? Bij mij begon het vorig jaar door ziekte en verkeerd medicijngebruik. Aangezien t puur de medicijnen waren dacht ik echt: oke en nu is er echt iets 'kapot' in mijn hersenen, wat niet meer gemaakt kan worden, en ik dus mn hele leven vastzit aan de depersonalisatie. Ik was daar in t begin zo bang van, ik lette constant op mezelf. Echt elke seconde. Het was toen ook grote vakantie dus ik had ook nog s geen afleiding, ik was ziek, dus t was 1 groot drama. Ik ben toen wekelijks naar de psycholoog gegaan en we belden ook nog tussendoor en ook met de huisarts heb ik wat gesprekken gevoerd. Want ik voelde me zo raar, en het ging maar niet weg. Ik was er echt van overtuigd dat ik een depersonalisatiestoornis had die niet wegging.
Ik leerde van de psycholoog dat er echt niks mis is in mijn hersenen, dat kan niet. Ik slikte wel de verkeerde medicijnen, maar daar was ik zo snel mogelijk mee gestopt, dus de trigger was er niet meer. Ik ben toen in dat rare gevoel blijven hangen omdat ik er zelf zoveel op lette. De psycholoog heeft mij heel erg gerustgesteld. Ook ben ik nog bij een psychiater geweest die heeft mij helemaal onderzocht op psychisch gebied en hij zei ook: depersonalisatie is iets wat weer voorbij gaat. Je eigen gedachten voeden het gevoel, das écht zo. Ik las het hele internet af, en werd doodsbang, want idd, mensen hadden jaren last van die depersonalisatie. Maar weetje, succesverhalen staan niet op internet, want de mensen die van hun depersonalisatie af zijn, die zijn niet meer op internet te vinden op forums en dingen, die leven gewoon weer hun leven.
Ik ben er van overtuigd dat je het zelf in de hand hebt of de depersonalisatie ooit weggaat. Tuurlijk, makkelijk is het niet, het is heel erg moeilijk. Maar als je eenmaal het vertrouwen te pakken hebt en niet meer bang bent, dan gaat het echt weg. En het zal misschien ooit wel weer terugkomen, want je lichaam weet nu wat het is en zal bij stress-situaties waarschijnlijk weer in die rare modus schieten, maar dan ben je er echt minder bang voor.
Vorig jaar werd ik echt helemaal gek, en nu soms ook nog weleens, maar ik weet nu dat het weg kan gaan. Het is bij mij echt helemaal weggegaan. Op een gegeven moment ben je er niet meer mee bezig.
Hoop dat dit je wat rust geeft. Leef je leven, doe leuke dingen en word niet boos op jezelf als je even aan die depersonalisatie denkt ofzo. Dat is nu eenmaal zo. Probeer op jezelf te vertrouwen.
Komt allemaal goed!