- 05 feb 2011, 10:03
#39379
Balen dat het weer minder gaat! Ik herken dat ook wel, dat je 's morgens wakker wordt en dan al gespannen bent over wat de dag gaat brengen...of je je weer rot zult voelen etc..... Ik kan dat gevoel, die gedachten niet zomaar stoppen. Maar ik ben er wel van overtuigd dat je het hiermee oproept/in standhoudt.
Bij mij is het die eeuwige twijfel die het oproept, in de trant van, de pyscholoog kan dit en dat wel zeggen, maar ik voel het....zal ik nu toch die ene uitzondering zijn bij wie het niet overgaat of juist erger wordt?!
Het is zo irritant je bewust te zijn van al je gedachten, zodat ik regelmatig schrik van mijn eigen gedachten. Zou zo graag wat meer op de buitenwereld gericht zijn, maar het lijkt wel of ik van mezelf over al die angstige gedachten moet nadenken, net of je dat dat zal helpen om beter te worden (volgens pysch is dat nu de gas/piekerstoornis). Maar goed, als je mij 4 jaar geleden zou zeggen dat ik een bangerd zou worden, dan had ik je heel hard uitgelachen en net als jij zou ik denken over dat soort mensen: duh, zet je er even heen zeg. Maar ja......de situatie is heel anders als je er zelf in zit. En het is zo dubbel, je weet in welke cirkel je zit, je wil eruit, je ziet het nutteloze ervan, maar dan die angstige twijfels, die maken dat het heel anders voelt....Soms sta ik versteld van mezelf hoe 'slim' mijn angstige kant is.