- 15 apr 2015, 09:55
#66717
Holla allemaal!
Dit is de eerste keer dat ik op een forum zit!
Ga maar eventjes achteruit zitten want dit word een flink verhaal hihi!
Ongeveer 13 jaar geleden begon de ellende ik was 15 jaar en een "gezonde" puber, ik zat niet zo lekker in m'n vel en was op vakantie met mijn puppyliefde, we hadden het geniale idee om een jointje te gaan roken toen gin het helemaal mis ik kreeg een soort van trip (ik denk een heftige paniekaanval waar ik zo erg van geschrokken ben) en vanaf toen begon de ellende.. Therapieën & medicijnen (dippiperon & oxzazepam) geslikt maar dat is alweer 10 jaar geleden en weet niet meer of het echt hielp, ik had toen echt straatvrees dus in die zin heeft het me wel geholpen.
Nu 10 jaar later met veel ups & downs ben ik er klaar mee! Ik leef elke dag in angst in ALLES (bang om dood te gaan, een enge ziekte te hebben, bang dat mensen die ik lief vind doodgaan, angst om gek te worden, angst om weer paniek aanvallen te krijgen etc angst voor de angst).. Een dag bestaat momenteel uit overleven en dat kost mega veel energie! Daarnaast ben ik ook nog is een drukke tinus (ADHD) en heb ik last van hartkloppingen, overslagen etc.. De angst beheerst mijn Leven zo erg dat ik bijna niet meer alleen thuis durf te zijn. (Woon samen met mijn vriend en dit is voor hem ook heel lastig) ik werk wel gewoon fulltime en heen en terug rijden naar het werk is een hele overlevingstocht! Verder ga ik wel gewoon opstap en doe veel leuke dingen met vrienden & vriendinnen! Maar dat gaat ook niet zonder slag of stoot en sta ik regelmatig in een hoekje van de club te hyperventileren.
Ik wil verdomme weer leven! Deze stomme stoornis past helemaal niet bij me! Ik vind t leven heel fijn maar ik kan er niet van genieten! (Sorry klinkt heel dramatisch!) ik ken niemand met een angst/ paniekstoornis en het lijkt me daarom denk ik wel fijn om met ervaringsdeskundige te praten! Omdat weinig mensen begrijpen hoe het is om elke dag in angst te leven ( wat ik snap) ik heb heel veel lieve familieleden & hoop vrienden maar niemand die me echt echt snapt.
Ik heb al vaker nagedacht over AD maar ik word telkens afgeschrikt door al die enge bijwerkingen & maar een leven zoals nu 80% van de dag angsten hebben voor alles trek ik niet meer, nu heb ik mijn doorverwijzingen eindelijk doorgestuurd en heb ik binnenkort voor de 100ste x weer een gesprek over eventuele medicatie want er moet iets gebeuren!
Zijn hier mensen die (vooral positieve) ervaringen hebben met AD? Zoja!? Zou die iemand dan met mij in contact willen komen via de mail om hierover te praten? Ik zie er zozozo tegenop om te beginnen met AD (bijwerkingen & horrorverhalen) maar er is geen andere oplossing ben ik bang ( iets met stofjes in je hoofd die niet goed samenwerken zei meneer de Psychiater)
Dankjewel alvast!
Dit is de eerste keer dat ik op een forum zit!
Ga maar eventjes achteruit zitten want dit word een flink verhaal hihi!
Ongeveer 13 jaar geleden begon de ellende ik was 15 jaar en een "gezonde" puber, ik zat niet zo lekker in m'n vel en was op vakantie met mijn puppyliefde, we hadden het geniale idee om een jointje te gaan roken toen gin het helemaal mis ik kreeg een soort van trip (ik denk een heftige paniekaanval waar ik zo erg van geschrokken ben) en vanaf toen begon de ellende.. Therapieën & medicijnen (dippiperon & oxzazepam) geslikt maar dat is alweer 10 jaar geleden en weet niet meer of het echt hielp, ik had toen echt straatvrees dus in die zin heeft het me wel geholpen.
Nu 10 jaar later met veel ups & downs ben ik er klaar mee! Ik leef elke dag in angst in ALLES (bang om dood te gaan, een enge ziekte te hebben, bang dat mensen die ik lief vind doodgaan, angst om gek te worden, angst om weer paniek aanvallen te krijgen etc angst voor de angst).. Een dag bestaat momenteel uit overleven en dat kost mega veel energie! Daarnaast ben ik ook nog is een drukke tinus (ADHD) en heb ik last van hartkloppingen, overslagen etc.. De angst beheerst mijn Leven zo erg dat ik bijna niet meer alleen thuis durf te zijn. (Woon samen met mijn vriend en dit is voor hem ook heel lastig) ik werk wel gewoon fulltime en heen en terug rijden naar het werk is een hele overlevingstocht! Verder ga ik wel gewoon opstap en doe veel leuke dingen met vrienden & vriendinnen! Maar dat gaat ook niet zonder slag of stoot en sta ik regelmatig in een hoekje van de club te hyperventileren.
Ik wil verdomme weer leven! Deze stomme stoornis past helemaal niet bij me! Ik vind t leven heel fijn maar ik kan er niet van genieten! (Sorry klinkt heel dramatisch!) ik ken niemand met een angst/ paniekstoornis en het lijkt me daarom denk ik wel fijn om met ervaringsdeskundige te praten! Omdat weinig mensen begrijpen hoe het is om elke dag in angst te leven ( wat ik snap) ik heb heel veel lieve familieleden & hoop vrienden maar niemand die me echt echt snapt.
Ik heb al vaker nagedacht over AD maar ik word telkens afgeschrikt door al die enge bijwerkingen & maar een leven zoals nu 80% van de dag angsten hebben voor alles trek ik niet meer, nu heb ik mijn doorverwijzingen eindelijk doorgestuurd en heb ik binnenkort voor de 100ste x weer een gesprek over eventuele medicatie want er moet iets gebeuren!
Zijn hier mensen die (vooral positieve) ervaringen hebben met AD? Zoja!? Zou die iemand dan met mij in contact willen komen via de mail om hierover te praten? Ik zie er zozozo tegenop om te beginnen met AD (bijwerkingen & horrorverhalen) maar er is geen andere oplossing ben ik bang ( iets met stofjes in je hoofd die niet goed samenwerken zei meneer de Psychiater)
Dankjewel alvast!