Forum

Hier kan je gewoon dingen kwijt die niet specifiek iets met paniek te maken hebben.

Moderators: Leon, Leap

#66717
Holla allemaal!

Dit is de eerste keer dat ik op een forum zit!

Ga maar eventjes achteruit zitten want dit word een flink verhaal hihi!

Ongeveer 13 jaar geleden begon de ellende ik was 15 jaar en een "gezonde" puber, ik zat niet zo lekker in m'n vel en was op vakantie met mijn puppyliefde, we hadden het geniale idee om een jointje te gaan roken toen gin het helemaal mis ik kreeg een soort van trip (ik denk een heftige paniekaanval waar ik zo erg van geschrokken ben) en vanaf toen begon de ellende.. Therapieën & medicijnen (dippiperon & oxzazepam) geslikt maar dat is alweer 10 jaar geleden en weet niet meer of het echt hielp, ik had toen echt straatvrees dus in die zin heeft het me wel geholpen.

Nu 10 jaar later met veel ups & downs ben ik er klaar mee! Ik leef elke dag in angst in ALLES (bang om dood te gaan, een enge ziekte te hebben, bang dat mensen die ik lief vind doodgaan, angst om gek te worden, angst om weer paniek aanvallen te krijgen etc angst voor de angst).. Een dag bestaat momenteel uit overleven en dat kost mega veel energie! Daarnaast ben ik ook nog is een drukke tinus (ADHD) en heb ik last van hartkloppingen, overslagen etc.. De angst beheerst mijn Leven zo erg dat ik bijna niet meer alleen thuis durf te zijn. (Woon samen met mijn vriend en dit is voor hem ook heel lastig) ik werk wel gewoon fulltime en heen en terug rijden naar het werk is een hele overlevingstocht! Verder ga ik wel gewoon opstap en doe veel leuke dingen met vrienden & vriendinnen! Maar dat gaat ook niet zonder slag of stoot en sta ik regelmatig in een hoekje van de club te hyperventileren.

Ik wil verdomme weer leven! Deze stomme stoornis past helemaal niet bij me! Ik vind t leven heel fijn maar ik kan er niet van genieten! (Sorry klinkt heel dramatisch!) ik ken niemand met een angst/ paniekstoornis en het lijkt me daarom denk ik wel fijn om met ervaringsdeskundige te praten! Omdat weinig mensen begrijpen hoe het is om elke dag in angst te leven ( wat ik snap) ik heb heel veel lieve familieleden & hoop vrienden maar niemand die me echt echt snapt.

Ik heb al vaker nagedacht over AD maar ik word telkens afgeschrikt door al die enge bijwerkingen & maar een leven zoals nu 80% van de dag angsten hebben voor alles trek ik niet meer, nu heb ik mijn doorverwijzingen eindelijk doorgestuurd en heb ik binnenkort voor de 100ste x weer een gesprek over eventuele medicatie want er moet iets gebeuren!

Zijn hier mensen die (vooral positieve) ervaringen hebben met AD? Zoja!? Zou die iemand dan met mij in contact willen komen via de mail om hierover te praten? Ik zie er zozozo tegenop om te beginnen met AD (bijwerkingen & horrorverhalen) maar er is geen andere oplossing ben ik bang ( iets met stofjes in je hoofd die niet goed samenwerken zei meneer de Psychiater)



Dankjewel alvast!
Door dev
#66718
HoiHoi,

Klinkt pittig waar je mee zit zeg! Ik heb het ook een tijd super intens gehad, heb zelf een aardige ADD inslag (wat dus mentaal hetzelfde is als ADHD, fysiek alleen niet zo Hyper), je komt snel in een onbalans en dan *RUIS RUIS RUIS CHAOS TEVEEEEEEEL*.

Ik herken een deel van wat je omschrijft en een deel kan ik extrapoleren. Wat ik bij jou heel veel tussen de regels door lees, is angst voor angst. Alle voorbeelden die je in je 2e zin gebruikt zijn angst voor angst.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar niet toelaten. Je bent in het nu. Je lieve mensen zijn er nú wél, je bent nu niet gek (al snap ik volledig dat je dit soms denkt, maar zat mensen denken als "ons" betreft dit, je bent niet gek!), je hebt nú geen paniekaanval. In het nu blijven
Angst voor angst zal ik niet toelaten. Die zin heb ik me blijven laten herhalen tot ik t begon te geloven en dat heeft kilometers gescheeld.
Het komt nu nog eens per maand voor dat ik m even te laat door heb, maar dan nog kan ik me terug naar het nu krijgen "Nú is t goed, niet druk om maken". Er blijft wel spanning over, maar niet meer als aanval.

Wat bij mij ook enorm hielp, is het boek Hoera! Ik heb ADHD. Ik heb er zoveel uit geleerd betreft de samenhang van de aanvallen en AD(H)D, maar vooral ook hoe je dingen kunt sturen. Sinds dit boek heb ik geen serieuze aanvallen meer gehad (nu ~3 maanden) waar dit daarvoor zo 2x per week was.[/url]
Door Pim
#66721
Hoi,
Wat Dev schrijft is zo waar. Ik heb mezelf ook dagelijks gezegd, kom maar op met die angst, ik doe er toch helemaal niets mee. Dat helpt echt. Ik kan er nu prima mee leven.
Ik slik al bijna 11 jaar citalopram, en echt, de bijwerkingen vielen 100 % mee. Alleen heel erg veel geslapen :P
Sterkte met je besluit.
Groetjes,
Diana
Door dev
#66722
Ik kwam deze afbeelding tegen, dit is redelijk mn mindset:
Afbeelding
Vind ik dit leuk? Nee. Maar ik zal niet knielen voor de shitzooi. De onderwerpen die ik verwerkt heb zijn zonder angst. De angst moet worden ervaren en helemaal worden ervaren, en daarna is het weg

Ik ben zelf helemaal niet van Buddhisme, maar er zijn wel boeiende dingen over te vinden. Het gaat bij hun om rust en balans en meer van die richting, is een hoop boeiends over te vinden:
http://en.wikipedia.org/wiki/Five_hindrances
Door Debje
#67026
Iesjepiesje jou verhaal zou zo mijn verhaal kunnen zijn!
Ook bij mij is het 8 jaar begonnen door een jointje roken die niet goed viel, ik stond in de frietzaak en wilde maar 1 ding en dat was weg gaan uit deze zaak!
Ik heb toen een jaar last gehad van angst bij winkels, toen ben ik gestopt met blowen en was mijn angst weg en kon ik weer naar de winkel.
Nu 8 jaar later in een zeer drukke tijd met veel stress op het werk en een auto ongeluk kwam dat rare gevoel weer!
Ik heb geprobeerd dit gevoel te negeren maar het werd erger en ik maakte mezelf gek bij elke situatie "wat als" ?
Nu zit ik alweer een half jaar in de ziektewet en durf bijna niets te doen.
En ook ik heb ADHD.

Heb er nooit bij stil gestaan dat ADHD iets te maken kan hebben met paniekaanvallen?

Dev kan je mij vertellen of dat boek Hoera ik heb ADHD puur over ADHD gaat of ook met paniekaanvallen?

Gr. Debje
Door dev
#67028
Het verband tussen AD(H)D en paniek is helemaal niet zo gek. Éen van dé kenmerken van een AD(H)Der is dat alle stimuli tegelijk en evenveel binnenkomt. Het hoofd filtert normaal onderbewust wat niet relevant is weg, bij een AD(H)Der dus niet (afhankelijk van hoeveel je hebt hebt uiteraard).

Dit lossen "wij" op door er met het actieve bewustzijn (en aangeleerde gewoontes) zelf te kiezen wat wel/niet toe te laten. Maar wij zijn ook maar mens, en soms moe, en soms een meh-dag, dan lukt dat niet zo en dan komt gewoon alles 100% binnen, krijgt geen plek, creëert overprikkeling wat prima tot een aanval kan leiden.

Ikzelf heb daar een paar niveau's van:
- lichte onrust. Even bewust zitten en kalmeren voor een momentje
- onrust. Gaan zitten, kalmeren en rustig worden voor een paar minuten
- redelijk onrustig. Afleiding zoeken, bijvoorbeeld uurtje sporten
- Erg onrustig. Afleiden, asap. Niet aan toegeven, kijken of je 1 van je onrustpunten kunt oplossen, bijvoorbeeld uurtje sporten.

Het boek "Hoera! Ik heb ADHD" is een boek wat voornamelijk gaat over ADHD. Er is een deel specifiek naar paniekaanvallen, maar ook heel veel betreft stimuli (overprikkeld én onderprikkelt!) waardoor ik het veel meer heb leren sturen, waardoor ik indirect veel meer kan t.o.v. de paniek.
Door Debje
#67029
Dev bedankt voor je reactie!
Het klinkt aardig logisch :D
Ik ga eens kijken om het boek te kopen
Paniekaanvallen en CBD Olie