- 26 jun 2010, 22:04
#29434
ik ben zo blij
mijn klachten hebben een naam.
de hartkrampen, het duizelig zijn, last van teveel prikkels, angst..........en nog veel meer symptomen lijken een plek te krijgen in de vorm van een diagnose.
al een jaar voel ik me niet tof. vorig jaar met de ambulance zelfs op de hartbewaking terecht gekomen. behalve een hoge hartslag werd er weinig ontdekt. pilletje erin en dan zal het wel beteren. niet dus. om deze reden ben ik sinds 2 mnd bij het LUMC en heb daar een kanteltest gehad. als diagnose is daar het syndroom van POTS uitgekomen. heeft te maken met bloedvolume en hoge hartslag.
eindelijk kan ik nu met zekerheid zeggen dat het niet tussen mijn oren zit.
aan de ene kant ben ik blij met een diagnose, aan de andere kant brengt het ook onzekerheid mee van hoe verder. ik blijf bang om toch weer flauw te vallen. durf ook zeker niet zomaar alles te doen. inspanningsniveau is niet al te hoog, zeker nu met dit warme weer heb ik snel last van hartkrampen. dat is eigenlijk voor nu het vervelendste, want die doen af en toe echt pijn.
voor nu is het van belang om gewoon te kijken wat wel of niet gaat en op tijd mijn rust nemen. tussendoor een poosje liggen helpt veelal als ik me rot voel.
aan de ene kant voelt deze diagnose als rust, ws ook door de invloed van de citalopram.
ik kan nu ook meer toegeven aan het af en toe ineens moe zijn of me niet lekker voelen, het mag nu. uiteraard probeer ik wel de bezigheden die ik doe te blijven doen. soms resulteert dit in de avond uitgeteld op de bank liggen of soms een paar dagen minder te kunnen doen dan ik had gewild.
maar met dit weer hoef ik ook niet zoveel, dat scheelt.
mijn klachten hebben een naam.
de hartkrampen, het duizelig zijn, last van teveel prikkels, angst..........en nog veel meer symptomen lijken een plek te krijgen in de vorm van een diagnose.
al een jaar voel ik me niet tof. vorig jaar met de ambulance zelfs op de hartbewaking terecht gekomen. behalve een hoge hartslag werd er weinig ontdekt. pilletje erin en dan zal het wel beteren. niet dus. om deze reden ben ik sinds 2 mnd bij het LUMC en heb daar een kanteltest gehad. als diagnose is daar het syndroom van POTS uitgekomen. heeft te maken met bloedvolume en hoge hartslag.
eindelijk kan ik nu met zekerheid zeggen dat het niet tussen mijn oren zit.
aan de ene kant ben ik blij met een diagnose, aan de andere kant brengt het ook onzekerheid mee van hoe verder. ik blijf bang om toch weer flauw te vallen. durf ook zeker niet zomaar alles te doen. inspanningsniveau is niet al te hoog, zeker nu met dit warme weer heb ik snel last van hartkrampen. dat is eigenlijk voor nu het vervelendste, want die doen af en toe echt pijn.
voor nu is het van belang om gewoon te kijken wat wel of niet gaat en op tijd mijn rust nemen. tussendoor een poosje liggen helpt veelal als ik me rot voel.
aan de ene kant voelt deze diagnose als rust, ws ook door de invloed van de citalopram.
ik kan nu ook meer toegeven aan het af en toe ineens moe zijn of me niet lekker voelen, het mag nu. uiteraard probeer ik wel de bezigheden die ik doe te blijven doen. soms resulteert dit in de avond uitgeteld op de bank liggen of soms een paar dagen minder te kunnen doen dan ik had gewild.
maar met dit weer hoef ik ook niet zoveel, dat scheelt.
Denk niet in hokjes, maar in hartjes