Lieve ace & Naomi, ik las jullie bericht en heb speciaal een account aangemaakt omdat ik jullie heel graag wil zeggen: HET GAAT VOORBIJ. Echt. Ik heb zelf als tiener een paar jaar af en aan periodes gehad waarin ik last had van paniek met derealisatie. Bijna niemand wist wat dat was of kon me geruststellen dat ik niet gek werd of dat het ooit weer over zou gaan. Het was de ellendigste periode uit mijn leven en ik weet hoe ongelofelijk naar en eenzaam het voelt. Gelukkig sprak ik na veel zoeken de juiste psycholoog die mij wel begreep en heb ik geleerd en ook zelf ervaren dat het echt alleen een symptoom is van je spanning en je arme overwerkte hoofd waarmee je jezelf probeert uit die spiraal te denken. Inmiddels ben ik bijna 40 en heb ik er sinds die tijd op een enkele paniekaanval en wat naweeën van een dag of twee na, nooit meer last van gehad.
Ik ken jullie situatie niet, maar ik weet dat dit rotgevoel verdwijnt zodra de onderliggende oorzaak van de spanning die je in je lichaam hebt, opgelost wordt. Het hielp mij vooral om uit mijn hoofd te komen en meer te voelen/in je lichaam te zijn (bijvoorbeeld door sport of meditatie of andere dingen te DOEN). Ook deze website heeft mij heel erg geholpen:
https://www.dpselfhelp.com/forums/
Houd vol. Je wordt niet gek, je bent niet alleen, en het komt goed!