Forum

Personen met paniekaanvallen hebben hier de mogelijkheid ervaringen met elkaar uit te wisselen.

Moderators: Leon, Leap

Door yana
#63453
Vechten jullie ook zo tegen de buitenwereld ook nog eens?
Ik heb ook nog eens diverse mensen om me heen die mijn angsten voeden.
vb je straalt niet dus hou je niet van hem' of jullie relatie stelt niks voor (we zien elkaar weinig)
En dat maakt het niet beter.. :cry:
Het is voor mij gewoon megadubbel. Aan de ene kant wil ik hem integreren in mn leven. Aan de andere kant ben ik daar bang voor. Ik ben net gescheiden en wil niet wéér falen en iedereen moeten zeggen dat het over is mocht het misgaan :cry:
Ik hou me dus soort van in tegenover de buitenwereld, doe lakoniek. Maar dat is zelfbescherming..Maar de buitenwereld begrijpt het niet; mijn twijfel, mijn dubbelheid, mijn angst, mijn depri zijn..
Je moet het zelf meemaken om te begrijpen denk ik.
Door kim1991
#63488
heel mn hoofd vol van ellende. weer van die nare gedachten over mn vriend.Wil er gewoon vanaf zijn, van hem genieten zonder bang te zijn dat ik weer angstig word..alsof ik gewoon even helemaal op ben en geen kracht meer heb:(
Door nidi
#63496
Lieve Kim,

Geef het even de tijd... ik kom ook van die momenten die jij doormaakt... en nu kan ik wel terug lachen en genieten met hem, mijn man, ondertussen. Ga door, er niet te veel op focussen en andere bezigheden zoeken.

Ik probeer dit te doen zonder therapie en heb enkel in de moeilijkste periode even wat medicatie genomen, maar ik ben van de overtuiging dat ik het zelf wil doen.

En natuurlijk ga ik af en toe nog wel eens nadenken en piekeren over ons maar de echte paniek is wel al wat geminderd.
Ik weet nu dat ik hem doodgraag zie en dat ik alles voor hem zou doen en hem nooit kwijt wil en als dit niet het geval is, dan zal je hem vast en zeker ook wel niet voortdurend willen knuffelen en kussen!

Ik heb ondertussen ook wel door dat ik ook onzeker ben over mijzelf en bang heb voor wat anderen van mij denken, zeggen, hoe ze mij zien en ik wil alles vaak ook controleren zodat ik toch echt niets verkeerd gezegd of gedaan heb.
Dus ik denk dat ik toch ook wel bang had om te falen in het huwelijk en daardoor alles ging checken... terwijl ik altijd geweten heb dat ik niets liever wou dan dat hij mijn man zou worden voor altijd!

Geef het tijd en het komt wel goed! (ik ben ondertussen ook aan het aftellen tot het over is sinds februari vorig jaar en ondertussen wel met hem getrouwd :) )
Door kim1991
#63498
Hoi Nidi,
Wat fijn voor je geruststelling en herkenning! Tis nu gewoon extra heftig in mn hoofd allemaal en heb het idee dat ik niet meer weet wat ik moer geloven in mn hoofd.
Maar vanochtend werd ik voor het eerst wakker sinds de eerste paniekaanval op vakantie en dat ik redelijk blij wakker werd, zeker toen mn vriend nog lag te slapen dan kan ik echt genieten als ik hem zie slapen haha! Voor het eerst dat ik bijna geen angst had:)
Daarom hakte het er even extra in toen dat meisje over haar ex ging praten. Maar nu ben ik gelukkig weer wat rustiger, moet meer afleiding gaan zoeken denk ik..en zo'n ochtend als deze moet ik onthouden:) en mn vriend is ook helemaal blij hoe het vanochtend ging dus dan zit je lekker naar elkaar te lachen hihi..woon nog niet met hem samen dus zie hem donderdag pas weer en kreeg vanochtend zelfs het oude bekende heimwee gevoel toen ik naar school moest. Waar ik weer helemaal blij van werd omdat ik hem zo miste hihi...soms snap ik ook niet waarom ik al die nare dingen over ons denk mja hoort erbij he! Dus dat hou ik in mn achterhoofd!
Door yana
#63499
Ik zat gisteravond weer te janken op de bank.. :cry:
Vanmiddag op weg naar huis van werk voelde alles goed. Was ik blij, blij met hem, hield ik van hem, wou ik bij hem zijn..
En dan ben ik (bijna)thuis, begint de ellende weer: hij ziet toch geen toekomst met mij, ik ben zn type helemaal niet, hij is beter af zonder mij..en dan zit ik weer te janken.. :cry:

En ik doe het zelf he! Tenminste, mn gedachten.. :cry:
Soms vraag ik me af, hoe kan ik me nou zo voelen als ik aan de AD zit??
Maarja, misschien is dit geen kwestie van serotonine tekort, maar gewoon een HEEL vervelend spelletje dat m'n hoofd met me speelt.. :cry:
Door kim1991
#63504
Er bestaat geen medicatie die jou gedachten uit kunnen zetten, dus is het logisch dat je dat soort dingen nog denkt!
Maar het blijft wel vervelend...
Het gekke is dat we hier allemaal kunnen vertellen hoe het zit, maar als je het tegen je zelf moet zeggen is het ineens lastig enzo...
Ik had in een film gezien dat als je verliefd op iemand bent dat je pupillen groter worden als je die gene ziet..nu zit ik ineens in de spiegel te kijken of mn pupillen groter worden als ik aan mn vriend denk..en toen dacht ik ineens: ik ga weer veel te veel controleren...hooww soms om gek van te worden!
Door nidi
#63506
Oooh ook dat ken ik... elk dingetje ga je controleren... heel vervelend en rakelt het allemaal ook op.

En idd we weten allemaal hoe het moet he... nu zelf nog toepassen :-)
Door LucaJulie
#63508
Ik dacht juist wel dat sommige ad je dwang gedachten kunnen minderen
Tenminste ik ken iemand bij wie het zeker geholpen heeft en die haar leven erdoor terug heeft gekregen, en rust heeft in haar hoofd.
Ik wil het wel zonder ad doen, wand met medicatie ben je zo afhankelijk.
Ieder zijn keus maar ik geloof wel dat ad er ook voor dwanggedachten kunnen zijn.?
Door Sanne78
#63509
AD helpt zeker wel tegen (dwang) gedachten, het is de bedoeling dat je rustiger wordt van AD en dus ook je gedachten. Bij de meeste mensen dempt het de gevoelens, je wordt vlakker op elk gebied.
Door kim1991
#63510
Mn psycholoog zei dat doordat je rustiger word van AD dat je minder gedachten hebt maar dat medicatie nooit je gedachten zelf kan verminderen. Snap het verder ook niet. Wil gewoon van die rotgedachten af...ben weer lekker in mn hoofd aan het trippen ...weer van die rotte gedachten waar ik ongelukkig van word..
Door yana
#63596
Ik ga de stoffen uit AD eens uitdokteren.
Ik wéét, ik maak (denk) mezelf depri.
Serotonine tekort heeft daar niets mee van doen volgens mij.
Enige wat milde AD doen is tekort aanvullen.
Soms vraag ik me af of er nu extra veel uit mn hoofd komt kwa gedachten omdat het 10jr onderdrukt is geweest??
Door vrouw1987
#64439
Herkenbaar hoor! En wat is het vervelend..

Ik denk dat het er allemaal mee te maken heeft dat het juist een gedachte is die je niet wil.. En doordat er veel anderen zijn die precies hetzelfde hebben... dezelfde vragen in hun hoofd hebben (hou ik nog wel genoeg van hem, vind ik hem nog wel leuk...) kan je proberen te denken.. dit kan geen toeval zijn.. dit is gwn iets heel vervelends waar meer mensen last van hebben.. misschien kan je het dan beter naast je neer leggen..
Door nidi
#64525
Ik trek me idd ook op aan het feit dat ik niet de enige ben... En meestal gaat het goed, alleen sinds gisteren zit het weer wat in m'n hoofd... heb vakantie en m'n man nog niet en dan heb ik veel meer tijd om na te denken hé...
Ik weet dat ik hem doodgraag zie en ik kan huilen als ik er aan denk dat ik hem kwijt zou zijn.
Maar soms kan ik ook erg bitsig zijn en dan denk ik... zie je wel! Je ziet hem niet graag! pfff!
Terwijl ik dat helemaal niet zo bedoeld heb en er dan bergen spijt van heb :(
Ik zou alles voor hem over hebben, ben zo blij dat wij samen een huisje aan het bouwen zijn en dat we samen een kindje gaan krijgen (we zijn er toch volop aan aan het werken).

Maar soms ben ik dan ineens zo bang dat het ooit toch niet zou werken tussen ons... Heb volgens mij ook wel wat angst om te falen in ons huwelijk, vooral omdat je er de laatste tijd ook zoveel over hoort...

Weer even wat moeilijker dus... Nog 3 weken en hij heeft ook vakantie! Dan hebben we weer lekker veel tijd samen :) Daar kijk ik zo naar uit, vooral ook omdat ik dan helemaal zoveel niet pieker en gewoon geniet van de dingen die we samen kunnen doen. Af en toe steekt het dan de kop nog wel eens op, maar dan heeft het niet zo'n grote impact want dan knuffel of kus ik hem lekker en dan gaat het direct weer beter.

Het is een hele tijd goed gegaan, maar af en toe toch nog eens een kleine terugval...
Door Acer
#65739
Is dit topic nog actief? Of iemand die nog met deze gedachten zit? Zit namelijk sinds een aantal weken met precies dezelfde 'problemen' als die ik hier lees :cry:
Door petra-g-m
#67639
Wat fijn om dit te lezen. Ik heb sinds 5 maanden een nieuwe vriend en ik twijfel ook regelmatig. Terwijl ik zeker weet dat ik hem niet kwijt wil. Ik wil heel vaak even met hem bellen omdat ik me dan rot voel en bevestiging nodig heb dat hij mij nog leuk vind en dat ik hem nog wel leuk vind. Ik doe dit juist niet, want daar jaag ik hem alleen maar mee weg en dan gebeurt er juist wat ik niet wil. Het kost me heel veel moeite, maar uiteindelijk is het beter en jaag ik hem niet weg. Ik bespreek het dan soms als ik me beter voel met hem, op die manier laat ik hem zien dat ik er hard mee aan het werk ben zonder dat ik hem overlaadt met mijn paniek en onzekerheid. Ik hoop dat ik me snel weer beter ga voelen,

ik ben nu al 4 maanden verder en heb nog steeds regelmatig paniek aanvallen en heb al heel lang geen moment mee gehad dat ik niet aan mn angstoornis heb gedacht. Het onbehaagelijke gevoel zit er altijd wel.

Voorheen had ik er een paar dagen last van en ging het weer over. Alles wat er nu gebeurt is nieuw. Ik heb alleen 13 jaar terug zo lang achter elkaar deze klachten gehad, toen begon alle ellende. Nu is het dus voor het eerst dat ik zo lang achter elkaar last heb. Heeft iemand anders hier ervaring mee?
Paniekaanvallen en CBD Olie