Forum

Personen met paniekaanvallen hebben hier de mogelijkheid ervaringen met elkaar uit te wisselen.

Moderators: Leon, Leap

Autorijden tijdens een echte paniekaanval kan makkelijk en is verantwoord (?)

Ja, het is bewezen dat iemand even goed kan rijden met een PA
Geen stemmen
0%
Ja, een PA maakt bang/onrustig, maar autorijden is een "automatisme"
2
50%
Ja, hoe komt iemand met bv angst voor snelwegen van de angst af..
1
25%
Nee, iemand in een PA kan zich niet concentreren in het verkeer
1
25%
Nee, iemand in een PA kan geen goede beslissingen nemen op dat moment
Geen stemmen
0%
Nee, in een PA moet iemand niet gaan rijden. (algemeen)
Geen stemmen
0%
#67411
In de eerste plaats iedereen nog de beste wensen voor 2016! dat het een gezond, rustig en een jaartje met vele (positieve-) veranderingen en acceptaties mogen worden!

Ik ben benieuwd naar jullie meningen over het volgende:

Stel: je zit redelijk compleet in een paniekaanval, maar je wilt toch van A naar B (nee, niet van "A naar Ziekenhuis" of dergelijke, maar gewoon B.). In hoeverre acht je jezelf dan nog in staat om verantwoord auto te rijden?

Ikzelf moest 's avonds van het verre zuiden naar het noorden en dit betekende een rit van 1,5 uur. De hele dag al last van gespannenheid en tegen de tijd dat ik de auto in stapte ging mijn hartslag wat de lucht in en de palpitaties -"hartoverslag"- deden mee op de muziek. Gelukkig was het toen nog een relatief rustig nummer van Kate Perry.
Enfin, ik draaide de snelweg op en toen begon de ellende pas echt. Kate Perry maakte kennelijk plaats voor de nieuwste plaat van Tiesto en paniek sloeg compleet toe.
Van de 120km heb ik bij iedere afslag met een bordje "ziekenhuis" de afweging gemaakt om af te slaan. Van iedere kilometer heb ik elke meter vluchtstrook bewust meegemaakt.
Tuurlijk, wist dat het paniek was (geeft te kennen als je zeer onrustig begint te worden als je een bord met 'file' ziet, en rustiger bent als er geen file is...) en nee, ik heb geen enkele afslag genomen, maar in hoeverre het echt verantwoord was om te rijden?!
Achteraf kreeg ik wel te horen dat ik 'lekker door reed'...geen wonder, 120 km/h werd 130 en 130 was gaspedaal indrukken totdat je het asfalt voelde, zeg maar.
Na een uur kwam eindelijk het besef dat als die overslagen écht zo gevaarlijk waren, dat ik het echt geen uur had volgehouden. Toen werd alles pas weer rustig.

Voor mijn gevoel was het redelijk onverantwoord. Ik wist wat ik deed, maar 80% van mijn hersencellen waren bezig met vluchten, 10% met autorijden en de overige 10% was druk aan het inpraten op de andere 80%.

Waarom ik nieuwsgierig ben naar jullie ervaringen: Ik vertelde het bovenstaande aan de "geestelijke geleerden" en deze waren 'blij' dat ik die aanval had gehad en vonden *niet* dat ik een risico had genomen door te gaan rijden tijdens een heftige aanval. Er was wetenschappelijk bewezen dat dit geheel geen kwaad kon en dat iemand in paniek dezelfde rij-capaciteiten heeft als iemand zonder paniek.
Mja, ik kon/kan mij hier persoonlijk moeilijk in vinden want een persoon ik paniek regeert nou eenmaal anders. Ikzelf ben bijvoorbeeld (bijna-) in staat om mijn voorganger naar een andere baan te duwen en maak een verkeerde manoeuvre en...diegene is "van mij". (zelfkennis! :).

Daarna sprak ik een geneeskundig geleerde en legde hetzelfde voor. Deze had een iets genuanceerdere mening. Die was gewoon blij dat die mij niet tegen was gekomen die dag, en adviseerde toch érg sterk om mijn eigen gevoel te volgen, in plaats die van de 'geestelijk geleerde'.

Wat doen jullie... tóch rijden, of een alternatief zoeken?
Ik zet er een poll bij, maar voel je vrij om een reactie te geven, natuurlijk!
Door mulder
#67414
Hoi,

dit is iets waar ik zelf ook wel mee zit. Mijn paniek is 's morgens vaak aanwezig en als ik naar mijn werk moet, kan en mag ik me niet tegen laten houden door mijn paniek, want dan kan ik mijn baan wel gelijk opzeggen. Ik denk dat als ik 1x ga toegeven aan mijn angst en paniek, ik dat vaker ga doen (heb nog wel eens last van vermijdingsgedrag). Maar wanneer is het vermijden, wanneer wordt het gevaarlijk? Ik weet t niet. Als ik alleen rijd, dan kan ik me redelijk afsluiten voor mijn paniek en me concentreren op het rijden. Ik zal juist eerder rustiger gaan rijden dan heel hard. Maar als ik met mijn kinderen ergens heen zou moeten, zou ik me wel 10x bedenken voordat ik zou gaan rijden, omdat ik dat risico te hoog vindt. Natuurlijk kan je ook een ongeluk veroorzaken als je alleen rijdt, maar wat ik zeg. Ik denk dat het altijd nog verantwoordelijk is. Radio of CD aan tijdens het rijden met paniek, dat zou ik echt niet aankunnen!!!
Wat vinden anderen hiervan???
Door Airwave
#67415
Hoi allemaal,

Ik heb het zelf altijd wel gedaan, al heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van parkeerplaatsen en vluchtstroken als ik echt even een momentje rust nodig had. Daarnaast merkte ik op dat ik tijdens een paniek aanval altijd super alert was, wat mijn inziens juist alleen meer de kans op ongelukken verkleint
Gebruikersavatar
Door Lmarcus
#67417
Beste Mulder en Airwave,

Bedankt voor jullie reacties!
Het is een beetje een tweeledig gegeven, denk ik. Aan de ene kant leer je dat je juist je angsten moet 'ondergaan' om er uiteindelijk beter mee om te kunnen gaan, maar aan de andere kant weet je (ik...) ook dat je gewoon anders reageert wanneer je compleet in een paniekaanval zit.

Toen ik uit de auto stapte vroeg ik mij daarom ook af hoe verantwoordelijk het precies was; ik kon mij bijvoorbeeld meer herinneren hoeveel kilometer-tot-huis het navigatiesysteem aan gaf, dan de complete snelweg op zich! Tuurlijk, het rijden op zich ging goed -automatisme- en mijn lichaam reageerde 'gewoon' op de paniekaanval, maar....!

Zelf heb ik overigens geen 'angsten' voor snelwegen of dergelijke; in zulke situaties kan het juist wél zinnig zijn om een snelweg te nemen, voordat je angsten groter worden. Eh toegegeven, anderhalf uur is dan wel iets aan de lange kant denk.

Airwave, wat jij aankaart met het super alert zijn herken ik ook van mijzelf; beetje gekscherend soms, maar ik zeg altijd dat de wereld tijdens een aanval er een stuk scherper uit ziet en dat ik zonder lenzen spontaan (letterlijk-) goed zicht heb! (zie, die aanvallen hebben ook wel positieve kanten!)
Probleem is echter weer dat die paar hersencellen die ik heb gebruik maken van die alertheid en het misbruiken voor onnozele zaken zoals vluchtgedrag! (3 ziekenhuizen, 36 afslagen, 8 benzinestations, 2x wegwerkzaamheden... niemand die het opvalt, behalve ik op zo'n moment!!! :)

Grappig detail misschien is dat ik een bijzonder vreemd gevoel had toen ik eenmaal thuis was. Ik was geïrriteerd omdat ik een paniekaanval had en besefte dat de rit lekker ontspannend had moeten zijn, maar aan de andere kant was er ook een soort van blij en euforisch gevoel omdat ik juist een paniekaanval had gehad! Zal wel te maken hebben met het feit dat ik eindelijk een leuke exposure opdracht had gehad en mijn ogen na een uur opengingen omdat ik mijzelf afvroeg waar ik nou helemaal mee bezig was!

Radio of CD aan tijdens aan aanval vind ik trouwens nooit erg, nu liep ik ook lekker mee te gillen (sorry, 'zingen' kan ik het niet noemen, opgeven voor 'The Voice of Holland' gaat hem écht niet worden) totdat de anderen in de auto daardoor in de stress vlogen! Rijstijl was het probleem niet, niemand die merkte dat ik in de paniek zat, maar dat ik aan 'Bieber' durfde te komen (om het maar netjes te zeggen...) was heiligschennis! -wellicht was het handig geweest om ook de teksten te kennen als je mee doet.
Wat bij mij op zo'n moment averechts werkt is geschreeuw of onzinnige discussies / opmerkingen. ("Ik zeiiiiiiiiiiiii toch, je had DIE afslag moeten hebben", bijvoorbeeld). Lontje is evengoed al iets korter tijdens zo'n moment, voor mijn gevoel, en dat soort afleidingen werken dan niet goed mee.

Jammer alleen dat ik van een arts en therapeut twee tegengestelde meningen kreeg. Natuurlijk, de ene bekijkt het medisch en de ander psychisch.
Volgens de therapeut is er lichamelijk niets aan de hand tijdens een PA en hoe meer 'exposure', hoe beter, maar de arts kon die mening maar tot op zekere hoogte delen.

...uit nieuwsgierigheid de volgende keer toch eens een reactiesnelheid-test doen...kijken wat daar uit komt!
Door Pim
#67418
Hoi,
Wanneer ik onrustig ben, wordt ik vaak rustig van het autorijden.
Heb wel eens een aanval gehad in de auto en wil dan wel zo snel mogelijk naar huis en blijf dan gewoon rijden. Er gebeurt immers niets met je, al denken we op het moment zelf dat we stervende zijn :D . Wanneer het kan bel ik dan mijn man, die praat dan op mij in en dat helpt ook wel.
Tja, lastige vraag hoor................
Groetjes,
Diana
Door kalis1982
#67421
Ik word ook rustig van het autorijden. Meestal in ieder geval. Ik heb zonet nog een aanval gehad als ik uit de winkel kwam en de auto instapte. Hartoverslagen maken mij vooral onrustig. Maar ik ben gewoon naar huis gereden. Ik kan toch niet stilzitten op zo een moment, dus in die zin geeft rijden wel weer rust. Feit is wel dat je misschien wat minder alert bent wat het concentreren op het verkeer betreft dan althans, want wat die paniekaanval betreft was het één en al alertheid.
Gebruikersavatar
Door Lmarcus
#67422
Beste Kalis en Pim,

Rustig worden van autorijden klopt inderdaad, je aandacht moet op zo'n moment immers niet alleen naar je aanval, maar ook naar het autorijden zelf.
Vervelende is alleen dat alle "paniekcellen" aandacht claimen van de rest. Ik heb zelf nog niet echt een situatie meegemaakt in het verkeer (tijdens een aanval) waarvan ik zoiets had van "hm...dat scheelde 1mm of anders...", alleen dat is juist ook weer het tegenstrijdige van paniekaanvallen. Je denkt inderdaad dat je stervende bent...en ook bij mij schiet de schrik bij palpitaties er dan aardig bij in...of denken dat je duizelig aan het worden bent...ook een hele leuke. In mijn geval ben ik het niet, maar dankzij een adrenalinestootje voel je je wel even wat "anders" dan normaal.
Tja... waar zat dat knopje "accepteren" ook alweer??! :)

Het minder alert zijn is hoe ik het zelf ook zie, alleen het vreemde is dus dat dat niet blijkt te kloppen, aldus de heren en dames psychologen. Het schijnt dat wij "angstigen" het als dusdanig ervaren, maar dat het onbewuste gewoon lekker "doorwerkt".

Ook het afleiding zoeken in bijvoorbeeld iemand bellen is een bekende, wie zegt dat een angststoornis niet goed is voor je sociale contacten? ;).

...Goed voor de extra afleiding tijdens het rijden: ijs en gladde wegen! eens kijken of de aanvallen nu überhaupt nog durven te komen! (helaas daar net al antwoord op gehad).

Een ieder die de weg op gaat: doe voorzichtig, -6 is erg koud...! :)
#68305
Hallo iedereen , Tijdens het autorijden heb ik iets heel lastig meegemaakt. ik was aan het rijden op een twee rijvaks baan. Er stond een auto half op het fietspad en half op de weg toen in dichter bij kwam was mijn zicht ineens helemaal weg en was zelfs tussen de auto gereden dat op het fietspad stond en op het linker rijvak reed mijn mama zij dat ik er enorm dicht bij was. Heb wel al een een ongeluk met de auto gehad als ik aan het rijden was ( was wel niet in fout). De paniek aanvallen zijn pas begonnen na het ongeval zou het er mee te maken kunnen hebben ? Zouden jullie mij hier mij wat tips of informatie kunnen geven ? MVG Arnout
#68308
Moeilijke.. Mijn angststoornis heeft zich jaren terug openbaart in de auto & na jaren weg te zijn geweest kwam de eerste aanval ook weer terug in de auto.. Het is nu alweer zover dat ik sowieso de snelweg weer vermijdt en 80 km wegen zijn daar nu ook bij gekomen. Ik kan me op z’on moment alleen maar met mezelf bezig zijn,raak overstuur van elk geluid dus ik ben dan zeker een gevaar voor anderen dus dit is vermijdpunt 1 voor mij. Kan me voorstellen dat het bij andere juist rustgevend kan werken om te rijden of het beter in de hand hebben.. Gelukkig maar
Paniekaanvallen en CBD Olie