Forum

Personen met paniekaanvallen hebben hier de mogelijkheid ervaringen met elkaar uit te wisselen.

Moderators: Leon, Leap

Door anoniempjee
#68079
Ik ga hieronder kort mijn situatie proberen te schetsen en ik hoop dat dit andere mensen zal inspireren om nooit op te geven. Ik ben 25 jaar en ongeveer 4 jaar geleden kreeg ik mijn eerste paniekaanval. Ik dacht dat ik dood zou gaan, ik tintelde over heel mijn lichaam en ik kreeg een pijnlijk en bedrukt gevoel ter hoogte van mijn borst. Dit was spijtig genoeg niet de enige keer. Al snel kreeg ik paniekaanvallen op elke mogelijke plek (op restaurant, op café, op de trein, op de autostrade, in de les, in de winkel etc.). Toen kwam er een moment dat ik mijn huis en mijn kot niet meer durfde buiten komen. Zelfs als ik een broodje ging halen 50 meter verder, had ik er last van. Voor mijn vrienden verzon ik tal van excuses waarom ik niet kon meegaan. Als ik dan toch eens ergens (kortbij) naartoe ging, begon ik op voorhad al te piekeren en ‘ontsnappingsroutes’ te bedenken. Hiervan werd ik depressief, en ik had soms zelfs zelfmoordgedachten. Ik dacht dat ik nooit nog een ‘normaal’ leven zou kunnen leiden.


Op een bepaald moment besloot ik dat het zo niet verder kon. Via internet kwam ik bij een audioprogramma van Geert Verschaeve terecht. Daarnaast heb ik ook een psycholoog gecontacteerd waarbij ik elke 2 weken een sessie nam. Beide zaken hebben mij sterk vooruitgeholpen. Enerzijds heb ik op deze manier zeer veel geleerd over paniekaanvallen en agorafobie op zich, anderzijds kon ik mijn hart even luchten en was het leuk om te luisteren naar mensen die je begrijpen. Vaak is dit in je omgeving niet het geval, zij kunnen zich dat niet inbeelden. Stap per stap overwon ik bepaalde situaties: na enkele maanden durfde ik terug op restaurant, na 6 maand durfde ik terug op de autostrade, na 1 jaar durfde ik terug naar de les, na 2 jaar durfde ik voor het eerst terug een vliegtuig nemen, etc. Toch had ik het gevoel dat de paniek nooit volledig wegging, ik merkte dat ik noch steeds vluchtroutes zocht bij ‘nieuwe’ situaties, dat ik nadacht over ‘wat als’.


Tot ik een jaar geleden naar “motivational speeches” begon te luisteren, dit heeft mijn leven en mijn denken totaal veranderd. Ik ben afgestudeerd aan de universiteit en heb nu een heel mooie job. Ik kan vandaag de dag zeggen dat ik volledig paniekvrij ben. Ik ben totaal niet meer bang om een paniekaanval te krijgen, van mij mag er nu ééntje komen, het zou me niets doen. Belangrijk om te weten is het volgende: “The mind controls the body”! Jouw denkproces bepaald alles!


Er zijn 3 zaken die ik jullie wil meegeven.
  • Probeer om elke dag je ‘mindset’ te stimuleren met positieve gedachten. Kijk naar motivational speeches (ik voeg hieronder een voorbeeld toe), lees boeken over mensen die succesvol zijn, etc. Geloof me, je zal hiervan op zeer korte termijn een sterke verbetering merken (o.a. meer drive, meer zelfvertrouwen, gelukkiger, etc.), alsook veel bijleren.
  • Ga sporten, 4 tot 5 keer per week. Hierdoor zal je je zo veel beter in je vel voelen.
  • Denk na over wat je nog wil bereiken in het leven, welke dromen wil jij nog bereiken? Zonder hierbij rekening te houden met de paniek. Voor welke persoon wil jij dit doen? Vind ‘iets’ waardoor je gemotiveerd bent om van die paniek af te geraken

Ik heb alles zo beknopt mogelijk proberen opschrijven, maar ben waarschijnlijk nog zo veel zaken vergeten. Ik hoop dat ik jullie op een of andere manier toch heb kunnen motiveren. Als jullie zich kunnen vinden in dit verhaal, als jullie zichzelf herkennen in dit verhaal mogen jullie mij altijd contacteren. Ik wil graag naar jullie verhaal luisteren en jullie helpen om een paniekvrij leven te leiden.


Hieronder een voorbeeld van één van mijn ‘mentors’ Eric Thomas. Dit was één van de eerste motivational speeches die ik geluisterd heb:
https://www.youtube.com/watch?v=lNQA5qAcxKQ


PS: ik heb nooit medicatie genomen. Medicatie zal het onderliggende probleem niet oplossen/aanpakken, het zal alleen de symptomen verminderen. Het kan dus zeker zonder!
#68140
Hoi anoniempje,
Ik heb net jouw stuk gelezen en ik zit precies in hetzelfde schuitje als jou toen. ik heb nu ook ruim 4 jaar paniekaanvallen waarbij ik bij sommige ook denk dat ik dood ga. ik heb al bij 4 verschillende psychologen gelopen maar elke keer beloven ze mij dat ze mij kunnen helpen maar als ik 3 sessies heb gehad krijg ik te horen dat ze mij niet meer kunnen helpen en dat ik uitbehandeld ben. zelf vind ik dat heel erg en de laatste keer heeft mij dat ook heel depressief gemaakt. de zin en motivatie in het leven is weg en ik kom ook niet meer op school, in de winkel, op werk of bij vrienden omdat ik zo bang ben. dit doet mij heel zeer omdat ik dit nooit zo heb gewild en ook niet zo verder wil leven. ik vond het fijn om te lezen dat jij hetzelfde had als wat ik nu doormaak en ik hoop dat ik over een aantal maanden ook kan zeggen dat ik paniekvrij door het leven ga.
Groeten Chantal
Paniekaanvallen en CBD Olie