Forum

Personen met paniekaanvallen hebben hier de mogelijkheid ervaringen met elkaar uit te wisselen.

Moderators: Leon, Leap

#68845
Vroeger had ik paniekaanvallen bij stress. Die zijn gelukkig weg. Maar er is iets gebleven: al zolang als ik me kan herinneren, ga ik als ik me gespannen en gestrest voel, dwangmatig situaties uit het verleden in mijn hoofd napluizen. Maakt niet uit waarover, opeens wil ik precies weten in welk appartement we 3 jaar geleden op vakantie waren, wie er precies bij waren de eerste dag, waar we afspraken, hoe het zat met met inchecken en ga zo maar door. Totdat ik dat precies allemaal op een rijtje heb, geen rust. Dan komt er wat anders, op enig moment ebt dat dan weer weg, en na een poosje is het weer klaar.

Nu zit ik in een ultiem gestreste situatie (iets medisch, en heel spannend), en het is nu echt niet meer te doen. De hele dag ben ik tot op de seconde aan het nagaan hoe bepaalde – wederom in principe niet heel belangrijke – situaties gingen. Waar stond de bushalte bij de eerste afspraak? Hoe liep ik naar de lift? Ben ik daarmee klaar, dan pesten mijn hersen me gewoon weer verder. Hoe ging het eerste telefonische consult, wat werd precíes gezegd? Hoelang duurde die afspraak?
Zelfs situaties die er niets mee te maken hebben, willen mijn hersens dan opeens weer weten. Waar gingen we uit eten op de bruiloft van mijn oud-collega 6 jaar geleden? Naast wie zat ik?

Het voelt alsof mijn hersens dwangmatig grip proberen te krijgen in een heel onzekere wereld. Of uit alle macht niet proberen te denken aan de angstige situatie, en alles daarom ‘opvullen’. Maar ik word er knettergek van, het is een vreselijk gevoel dat mijn gedachtes mij de baas zijn wanneer ze maar willen, en het vreet energie.

Wie herkent dit? Kwestie van uitzingen, of heeft iemand tips?
#68859
Hallo Ellen.

Dat is erg vervelend. Dwang komt wel vaker voor en gaat vaak gecombineerd met angsten. Je wilt controle houden. Maar het is juist de kunst om dat los te laten en proberen te leven in het hier en in het nu. Daar zijn ook diverse boeken over te vinden of filmpjes op youtube. Wellicht helpt je dat ook iets? Je 'moet' proberen die gedachten zo weinig mogelijk te voeden. Je geeft er nu gewicht aan en wordt het alleen maar erger. Alles wat je aandacht geeft groeit :wink: Heb je voldoende afleiding trouwens? Wat wil ook nog weleens een dingetje zijn.
#68864
Beste relax42,

Hartelijk dank voor het antwoord :) Ik probeer inderdaad me zoveel mogelijk te richten op het hier en nu. Soms is dat echter lastig, dan 'voel' ik mijn gedachtes richting een situatie switchen waarover ik obsessief 'wil' gaan nadenken. Ik probeer dan idd afleiding te zoeken/mijn aandacht ergens anders op te richten. Dat lukt soms wel, vaak niet. Wat zijn wat dat betreft goede tips?
#68865
Hoi Ellen :)

Graag gedaan hoor! Die dwangmatige gedachten zijn lastig, maar je moet erachter zien te komen, dat voordat die gedachte komt is er even pauze. Je voelt dus als het ware die gedachten opkomen en gelijk op dat moment moet je dat zien om te buigen. Daar zit de crux. Dat moet je zien te trainen. Dat vergt oefening. Maar snap je mijn punt? :lol:
#68869
Hoi Ellen.

Het klinkt misschien raar wat ik zeg, maar heb er als het ware een beetje mijn weg in gevonden. Heb er intussen minder last van. Heb er wel echt jaren tijd ingestoken. Dingen uitgezocht en geprobeerd.
Heb er nog best geregeld last van, maar in principe is het de kunst om dingen te aanvaarden zoals ze zijn en het gewoon los te laten. Dat klinkt éénvoudig en is het niet, maar dat is (mijn beleving) wel de manier. Je hebt veel stress zeg je en daardoor wordt het gevoed. Probeer wat meer te ontspannen. Als die gedachten er zijn; laat ze gewoon toe. Vind een moment op een dag, dat zegt; nu even niet. Probeer daarmee te oefenen en je zult zien, dat het allemaal gedachten zijn, die eigenlijk geen betekenis hebben. Je voed ze alleen nog. Eigenlijk kan ik er uren over schrijven, maar je moet het ook zien wat ik ermee bedoel zeg maar :D
#69002
Hallo relax42,

Excuses voor de late reactie! Ik zie het nu pas, dank je voor de belangstelling :)

Het gaat ietsje beter. Maar bij stress komt het weer op - en ik zit nog steeds in dezelfde stressvolle situatie. Toch merk ik dat het ietsje beter gaat. Door de tijd, maar ook door te oefenen met niet toegeven aan de drang. Dat lukt soms niet, maar soms ook wel. En dat voelt dan achteraf goed, en dan merk ik dat de extreme rusteloosheid die dat met zich meebrengt, weer weg-ebt. Hopelijk zet dit door. En kan ik langskomende gedachtes ooit niet meer zien als zaken die mij de baas zijn en stante pede tot de bodem en treurens toe moeten worden uitgezocht/gecontroleerd/nagelopen, maar toevallig voorbij waaiende gedachtes waar je niets mee hoeft te doen.
Paniekaanvallen en CBD Olie