- 21 sep 2008, 20:27
#9465
hallo allemaal, ik ben nieuw op dit forum, want ik was naar informatie aan het zoeken over paniekaanvallen omdat mijn broertje daar last van heeft.
mijn broertje is 21 jaar en hij heeft sinds 2 jaar last van paniekaanvallen in de auto, bus en overdag op straat.
hij ging 2 jaar geleden met de bus naar zijn toenmalige werk toe en toen moest hij naar de wc toe, maar hij kon niet zomaar uit de bus stappen. toen is dat gevoel begonnen met ergens geen uitweg in vinden. hij werd helemaal warm, misselijk, huilerig en kwam in paniek thuis. sinsdien gebeurde dat elke keer op het moment dat hij de auto of openbaar vervoer in moest. hij komt hierdoor bijna niet meer buiten. een enkele keer gaat hij 's avonds heel laat als het echt donker is naar buiten, dan heeft hij er minder last van.
ik ben zijn zus van 24 jaar en ik wil hem graag helpen. onze moeder is 3 jaar geleden overleden en dat zal bij hem er ook wel mee te maken hebben.
hij heeft een tijdje hulp gehad van een spv-er maar dat staat nu ook stil. hij heeft ook geen medicijnen meer omdat hij het liever zonder medicijnen wil, hij wil het uit zichzelfbeter worden, wat op zich een sterk punt is alleen of het werkt.
ik hoop dat ik hier tips kan krijgen over eventueel hulp, therapie, de goede woorden/hulp die ik tegen hem kan zeggen enz.
alvast bedankt
mijn broertje is 21 jaar en hij heeft sinds 2 jaar last van paniekaanvallen in de auto, bus en overdag op straat.
hij ging 2 jaar geleden met de bus naar zijn toenmalige werk toe en toen moest hij naar de wc toe, maar hij kon niet zomaar uit de bus stappen. toen is dat gevoel begonnen met ergens geen uitweg in vinden. hij werd helemaal warm, misselijk, huilerig en kwam in paniek thuis. sinsdien gebeurde dat elke keer op het moment dat hij de auto of openbaar vervoer in moest. hij komt hierdoor bijna niet meer buiten. een enkele keer gaat hij 's avonds heel laat als het echt donker is naar buiten, dan heeft hij er minder last van.
ik ben zijn zus van 24 jaar en ik wil hem graag helpen. onze moeder is 3 jaar geleden overleden en dat zal bij hem er ook wel mee te maken hebben.
hij heeft een tijdje hulp gehad van een spv-er maar dat staat nu ook stil. hij heeft ook geen medicijnen meer omdat hij het liever zonder medicijnen wil, hij wil het uit zichzelfbeter worden, wat op zich een sterk punt is alleen of het werkt.
ik hoop dat ik hier tips kan krijgen over eventueel hulp, therapie, de goede woorden/hulp die ik tegen hem kan zeggen enz.
alvast bedankt