Forum

Hier kunnen familie en vrienden van personen met paniekaanvallen hun verhaal en ervaringen uitwisselen.

Moderators: Leon, Leap

Door Matrika
#58168
Ik heb last van terugkerende depressies en angsten. Elke keer als ik het echt niet mee zie zitten voel ik me niet gesteund door mijn vriend. Het is dan te moeilijk voor hem. Hij zegt dat hij dan aan zichzelf moet denken omdat hij wel door moet. De kar moet trekken. Terwijl ik andersom het gevoel heb dat ik altijd maar sterk moet zijn. En alles zelf op moet lossen. Ik wil ook niet afhankelijk zijn van hem, maar aan de andere kant mis ik een rots in de branding. We zijn heel erg hetzelfde. Beide gevoelige mensen, piekeraars, denkers. Dit maakt dat we elkaar eerder nog depressieve maken dan elkaar eruit trekken. Herkent iemand dit?
Soms denk ik dat we hier niet uit gaan komen. Dat we beter uit elkaar kunnen gaan omdat we elkaar ongelukkig maken. Maar ik durf het niet nog eens uit te maken want dat loste de vorige keer ook niks op. We raakten, ondanks dat we apart gingen wonen, niet los van elkaar.
Door panicme
#58811
Jeetje wat zie ik nou je bericht is al 172 bekeken zag ik en niemand antwoorden.
Nou je weet dat ik er voor je ben he ( aangezien we buiten dit forum ook contact hebben).
Ook via deze weg heel veel sterkte gewenst!
Gebruikersavatar
Door Pietjepaniek
#62420
Hoi Koeskopje,


Ik herken het. Mijn vriend is er ook weinig voor mij in tijden dat het niet goed gaat. Het is geen onwil van hem maar hij vindt het ook teveel. En te moeilijk. Hij loopt letterlijk weg, gaat roken of zegt geen tijd te hebben.
Mijn vriend is een stuk minder gevoelsmens dan ik..hij is heel nuchter en harder, vindt t na 5 minuten klaar. Terwijl ik juist graag wil praten en dat hij een keer zegt, ok ik luister naar je, ook al duurt het nu een uur.

Ik hoop dat je er een beetje uitkomt..blijven praten is toch t belangrijkste!
Paniekaanvallen en CBD Olie