Forum

Hier kunnen familie en vrienden van personen met paniekaanvallen hun verhaal en ervaringen uitwisselen.

Moderators: Leon, Leap

Gebruikersavatar
Door Pietjepaniek
#63464
Het is uit..over...mijn grootste angst is werkelijkheid geworden.

En ik wil eigenlijk niet meer verder leven, want mijn andere angst ligt op de loer...niemand wil mij, mij met mijn psychische klachten. Ik veroorzaak ruzie, en hierdoor is de relatie verpest.

En wie wil er nu een relatie met veel ruzie, niemand..

Ik geef mijn ex nog gelijk ook..geen man wil n vrouw met psychische problemen.
Terwijl ik hem soms ook moeilijk vond, hij blowde, dronk teveel, rookte, had op t laatst een enorm kort lontje (maar begrijpelijk) en dit uitte zich bijv in schelden naar mij.
Maar ja, blowen,teveel drinken, is geen taboe. van mij wel..hij accepteerde het..en geloof niet dat een ander dat zal doen..

Help.
Door Esther-35
#63468
Lieve Marianne,
Allereerst heel erg kl*te voor je. Probeer de reden van het uitgaan niet teveel op je psychische klachten te betrekken. Er waren veel verschillen tussen jullie en de schoonfamilie werkte ook niet mee. Dit zou bij iemand zonder angstklachten ook niet werken, staat er dus los van.
Daarnaast ben jij (zover ik je ken) een hartstikke lieve meid, dus ook dat heb je mee. Iedereen heeft iets he, vergeet dat niet. Jij hebt dan misschien angstklachten, maar zo heeft een ander vaak last van hoofdpijn, iemand anders is erg egoïstisch, ik bedoel te zeggen iedereen heeft z'n zwakke plek, perfecte mensen bestaan niet.
Ook lijkt het nu zo dat alles bij jou lag, maar zoals je zelf al omschrijft was hij ook niet erg lief voor jou. Terwijl jij dat wel verdient!!
Heb je ook wel eens gedacht dat het juist beter is dat het uit is? Is nu misschien moeilijk te geloven, maar iemand die jou niet accepteert zoals je bent is je niet waard. Er loopt ook voor jou iemand rond die jou wil zoals je bent. En jou juist probeert te steunen en te helpen!
Kop op lieve Marianne, het is nu heel zwaar, maar daar ga je alleen maar sterker uitkomen.
Zet m op!!!
Dikke X
Door Sanne78
#63477
Heel veel sterkte!! Ik vind het Esther het mooi omschreven heeft.
Door S@B
#63479
Sterkte en een knuffel!

Sandra
Door Plectrude
#63481
Veel sterkte!

En jij bent je psychische klachten niet, jij bent Marianne met de psychische klachten.
Er bestaan genoeg mannen die achter die psychische klachten kijken. Ik stel mezelf maar als voorbeeld. Mijn vriend wist dat ik ernstige psychische klachten had toen we een relatie kregen, maar keek daar gewoon doorheen...

Zoals Esther al schreef, iedereen heeft wel een soort van beperking. Voor sommigen zijn dat psychische klachten, een ander is egoïstisch of heeft een doof oor...

Take care!
Door kim1991
#63491
Wat vreselijk voor je zeg. Weet wel dat je Marianne bent met psychische klachten en je bent ze niet zelf.
Als hij jou niet accepteerde zoals je bent, is het pijnlijk maar beter voor je dat het nu over is.
Ik weet zeker dat je er boven op komt, maar ik schrik wel van je tekst dat je niet meer wilt leven. Heb je het er verder nog met iemand over gehad? En als je je zo rot voelt, misschien kan je je psycholoog even bellen?
Heel veel sterkte en ik hoor graag van je hoe het met je gaat!!!!!
Door kim1991
#63786
Hoi Marianne,
Ik vraag me af hoe het met je gaat?
Groetjes,
Kim
Gebruikersavatar
Door Pietjepaniek
#63903
Beste allemaal,


Allereerst heel erg bedankt voor jullie lieve reacties!
Doet me goed!

Ben het eens met jullie, helaas ziet zijn familie t anders. Ik ben de boosdoener, erg makkelijk om naar mij te wijzen. Terwijl ik er altijd hard aan werk om mezelf te beteren.
In combinatie met baanverlies en medicatie verandering en dit er nog is bij, ben ik finaal onderuit gegaan.
Ben opgenomen geweest en hier even niet meer geweest.

Mijn ex en ik hebben steeds contact gehouden maar nu afgesproken om dat is een tijd niet te doen..en dan..dan zien we dan wel verder.
Ik vind dit heeeeeel moeilijk. (loslaten etc) Maar ik ga t proberen!

xx
Door Esther-35
#63908
Marianne77 schreef:Beste allemaal,


Allereerst heel erg bedankt voor jullie lieve reacties!
Doet me goed!

Ben het eens met jullie, helaas ziet zijn familie t anders. Ik ben de boosdoener, erg makkelijk om naar mij te wijzen. Terwijl ik er altijd hard aan werk om mezelf te beteren.
In combinatie met baanverlies en medicatie verandering en dit er nog is bij, ben ik finaal onderuit gegaan.
Ben opgenomen geweest en hier even niet meer geweest.

Mijn ex en ik hebben steeds contact gehouden maar nu afgesproken om dat is een tijd niet te doen..en dan..dan zien we dan wel verder.
Ik vind dit heeeeeel moeilijk. (loslaten etc) Maar ik ga t proberen!

xx
Hey Marianne,
Goed om weer iets van je te horen! Wel naar om te lezen waar je doorheen bent moeten gaan. Hoe gaat het nu met je? En hoe zit je qua medicatie? Heel veel sterkte!
X
Door yana
#64307
Beetje late reactie, maar Marianne, IEDEREEN heeft een rugzak!
Bij de 1 een stel koters
de ander heeft een verslaving
weer een ander kan niet alleen zijn
heeft een lichamelijk gebrek,
óf idd, iets psychisch.

Maar als dat laatste nou jouw rugzak is...so be it..
Als iemand dat niet accepteert, is het niet de juiste persoon voor jou naar mijn mening.

Ik zeg niet dat het mákkelijk is om een rugzak te accepteren. Ik heb nu een vriend met kinderen wat ik heel erg moeilijk vind. Mar so far probeer ik er wel voor te vechten.
Paniekaanvallen en CBD Olie