Forum

Hier kunnen familie en vrienden van personen met paniekaanvallen hun verhaal en ervaringen uitwisselen.

Moderators: Leon, Leap

Door R.
#67145
Hoi,

Ik heb een goede en serieuze relatie. Alleen was ik een tijdje terug helemaal niet mijzelf; ik had even nergens en in niemand zin. Ik zat te vol en ik wou weg van alles. Ik had een benauwd gevoel in me en ik was er totaal niet bij met mijn hoofd. Enkele dagen ervoor voelde ik me al niet zoals mijn normale ik dus het zat er al aan te komen.. Het was een hele rare moment, vooral omdat ik me nog nooit zo gevoeld heb en (nog steeds) niet wist wat dat was.. Die avond was ik hij mijn vriendin en stuurde ik mijn moeder een bericht dat ik bij haar was en daar zou blijven slapen, mijn vriend werd gek omdat hij eerst niet wist waar ik was en omdat ik niet reageerde. Die dag voelde hij zich zo erg dat hij een paniekaanval heeft gehad en in het ziekenhuis heeft gelegen.. hij heeft nu een paar dagen terug uit het niets een tweede paniekaanval gehad, hij zei dat ik de oorzaak was maar niet precies wist waarom/waardoor het gebeurde en dat hij mij wilt laten omdat het door mij komt. Wat wij hebben is heel mooi en zonde om weg te gooien door deze tegenslag. Maar nu is mijn vraag, is het beter voor iemand die paniekaanvallen heeft de persoon waardoor het komt laten gaan? Zo nee, wat kan ik allemaal doen? Want ik weet hoe wij eigenlijk zijn en hoe goedbonze relatie zit.. Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft en/of me kan helpen.

Mvg!
Door dev
#67146
Ik heb het niet helemaal identiek aan jouw situatie, maar mogelijk voldoende overlap.

Ik heb een fijne relatie. T klinkt een beetje hippie, maar we voelen elkaars energie perfect aan, we complementeren elkaars vaardigheden goed en kunnen goed samenwerken (Laatst een Ikea-kast in elkaar gezet zonder ruzie ;) ).

Maaaaaarrr.... Soms heb ik een vlaag waar mn hoofd naar doet. Met als gevolg volledig uit sync. Ik voel me op die momenten heel ver van d'r weg. Ik krijg heel veel rust van haar aanwezigheid, welke er dan dus niet meer is. Ik heb dan de mazzel dat ik het behoorlijk onder controle heb, het ziekenhuisdeel is niet van toepassing (ik leef met m mee als het zo erg is!).

Deze vlagen zijn soms reacties op situaties/dingen/etc, maar af en toe een reactie op haar gedrag. Zij is wel eens de aanleiding en dat is erg moeilijk (het was VEEL erger nog voordat t een relatie was, nu is er meer zekerheid). Maar het is altijd MIJN keuze geweest om te bepalen of ik het risico van naar de voordelen waard vond en dat ik bij d'r wilde blijven.

Ik ben groot voorstander van open zijn. Ik moet haar alles kunnen vertellen en zij moet mij alles kunnen vertellen. Een erg moeilijk concept wat weinig mensen beheersen (er zijn er die het vinden, maar het mijns inziens niet kunnen).
Het bijzonder fijne hiervan is dat ik het kan uitleggen. Ik kan het er over hebben, ik kan uitleggen waarom het gebeurde, welk deel van haar reactie het deed. Vervolgens moet ik haar vertrouwen iets met die informatie te doen.

In jouw situatie, praat er over. Zeg dat het niet naar hem persoonlijk was (ga ik even van uit), maar gewoon een vlaag gekkigheid. Maak het bespreekbaar.
Daarna is het een slim plan om eens te bespreken wat je de volgende keer gaat doen in een identieke of vergelijkbare situatie.
Misschien komt die wel nooit, maar alleen het idee dat er een plan is voor het geval dat kan veel rust geven. En als het wel komt, zou het de schade aanzienlijk kunnen indammen, beter voor beide.
Er zijn twee mensen in dit spelletje, twee mensen mogen er dus een mening over hebben. Zoals mijn moeder vroeger eens wijs deed: "Communicatie, communicatie, communicatie.", het er goed en respectvol over hebben lost zo het grootste deel al op.
Paniekaanvallen en CBD Olie