- 01 mar 2008, 20:43
#8189
Via de weg wil ik toch even mijn verhaal kwijt. SInds 3,5 jaar heb ik al last van erge paniekaanvallen. Ik heb vanaf het begin al van alles geprobeerd om van de pa. af tekomen. Sinds afgelopen zondag heb ik het gevoel, dat ik van de pa. af ben, dit mede dank door goede medicatie. Je denkt deze strijd heb ik gewonnen, voor ik pa. had was ik altijd een vrolijke jongen met veel humor. De pa. hebben mij door de jaren heen kapot gemaakt, elke dag was ik bezig met een strijd om van de pa. af tekomen. Echter heb ik te lang gewacht om over te gaan tot de juiste medicatie. We waren altijd gelukkig en verlief op elkaar, dan bedoel ik mijn partner en ik, we hebben een zoontje van drie en een dochter van 9 maanden. Helaas door de pa. hebben wij een zeer moeilijke tijd achter de rug. Ik was het laatste jaar alleen met mezelf bezig om me op de been te houden, dit met als gevolg, dat ik totaal geen rekening kon houden met de gevoelens van mijn vriendin. Daar ik teveel met mezelf bezig was. Helaas is door mijn pa. een einde gekomen aan onze relatie. Ik begrijp mijn vriendin, maar heb nooit om de pa. gevraagd, we hebben nu een time-out, maar mijn vriendin is bang dat ik nooit meer de oude wordt, misschien niet, maar het is wel raar, je bent van de pa. af, maar eigenlijk heb je alles verloren. Dit doet pijn.
Groetjes Mars...
Groetjes Mars...