- 26 nov 2010, 17:42
#36728
Sinds ik een jaar geleden aan paniekstoornis heb gekregen, belt mijn vader elke dag om te vragen hoe het gaat. En of ik dit al heb gedaan en zus (bijv. zelfstandig naar de supermarkt).
Dit is teveel contact voor mij.
Sinds ik weer wil gaan werken een half jaar terug,
belt hij elke dag met de vraag of ik al werk heb, of ik al gesolliciteerd heb. En alles wat ik zeg word negatief op gereageerd. (bijv, nee die moet ik vandaag nog bellen, en voordat ik kan zeggen want gister namen ze niet op, zegt hij al op een geirriteerde toon dat ik dat ook gister had kunnen doen.
Hij vraagt nooit hoe het met mij gaat, en andere zaken in mijn leven dan solliciteren.
Als ik niet opneem staat hij voor de deur.
Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik dit als een enorme druk ervaar, dit sterss oplevert en averechts werk. Als ik gesolliciteerd heb vertel ik dat heus wel aan hem, als hij geduld heeft. Hij moet mij naar hém laten komen. Ik begrijp dat hij het uit liefde doet, en zoals hij zelf zegt 'hij wil dat het goed met mij gaat en ik beter word', maar waarom luisterd hij dan niet als ik mijn behoeftes aan geef die nodig zijn voor mijn herstel?
Maar hij luisterd dus niet.
Elke keer als hij belt schiet mijn hartslag de lucht in.
Ik had vandaag een afspraak met hem, maar ik kon de slaap niet vatten tot 7 uur sochtends, ik had hem dus gesmst met de vraag of het een andere keer kon, want ik sliep slecht en ik moest nog heel veel sollicitaties schrijven vandaag en andere zaken afwerken.
Staat hij toch voor de deur.
En dan zeg ik tegen hem, heb je mijn sms niet gehad? ik heb hier écht geen tijd voor, ik moet nog 2 sollicitaties schrijven en 2 mensen bellen, en om 6 uur staat er weer bezoek voor de deur.
Maar hij luisterd niet,hij vind dat hij toch langs kan komen. Ik was al gestresst door die hoeveelheid wat ik te doen had, dit trok ik niet meer. En ik heb dan dus ook een meltdown gekregen.
hij ging weg,
En ik heb gesmst dat ik geen contact meer met hem wil totdat hij begrijpt dat zijn gedrag mij niet helpt. Dat ik dat al meerdere malen verteld heb maar hij niet luisterd. en dat ik geen mensen in mijn leven kan gebruiken op dit moment die mij alleen maar zieker maken.
Heb ik dit goed gedaan of niet.
En hoe nu verder?
Hoe krijg ik het aan zijn verstand, dat ik zijn gedrag als druk ervaar, en ik dit niet kan gebruiken?
Dit is teveel contact voor mij.
Sinds ik weer wil gaan werken een half jaar terug,
belt hij elke dag met de vraag of ik al werk heb, of ik al gesolliciteerd heb. En alles wat ik zeg word negatief op gereageerd. (bijv, nee die moet ik vandaag nog bellen, en voordat ik kan zeggen want gister namen ze niet op, zegt hij al op een geirriteerde toon dat ik dat ook gister had kunnen doen.
Hij vraagt nooit hoe het met mij gaat, en andere zaken in mijn leven dan solliciteren.
Als ik niet opneem staat hij voor de deur.
Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik dit als een enorme druk ervaar, dit sterss oplevert en averechts werk. Als ik gesolliciteerd heb vertel ik dat heus wel aan hem, als hij geduld heeft. Hij moet mij naar hém laten komen. Ik begrijp dat hij het uit liefde doet, en zoals hij zelf zegt 'hij wil dat het goed met mij gaat en ik beter word', maar waarom luisterd hij dan niet als ik mijn behoeftes aan geef die nodig zijn voor mijn herstel?
Maar hij luisterd dus niet.
Elke keer als hij belt schiet mijn hartslag de lucht in.
Ik had vandaag een afspraak met hem, maar ik kon de slaap niet vatten tot 7 uur sochtends, ik had hem dus gesmst met de vraag of het een andere keer kon, want ik sliep slecht en ik moest nog heel veel sollicitaties schrijven vandaag en andere zaken afwerken.
Staat hij toch voor de deur.
En dan zeg ik tegen hem, heb je mijn sms niet gehad? ik heb hier écht geen tijd voor, ik moet nog 2 sollicitaties schrijven en 2 mensen bellen, en om 6 uur staat er weer bezoek voor de deur.
Maar hij luisterd niet,hij vind dat hij toch langs kan komen. Ik was al gestresst door die hoeveelheid wat ik te doen had, dit trok ik niet meer. En ik heb dan dus ook een meltdown gekregen.
hij ging weg,
En ik heb gesmst dat ik geen contact meer met hem wil totdat hij begrijpt dat zijn gedrag mij niet helpt. Dat ik dat al meerdere malen verteld heb maar hij niet luisterd. en dat ik geen mensen in mijn leven kan gebruiken op dit moment die mij alleen maar zieker maken.
Heb ik dit goed gedaan of niet.
En hoe nu verder?
Hoe krijg ik het aan zijn verstand, dat ik zijn gedrag als druk ervaar, en ik dit niet kan gebruiken?