Forum

Heb je een oppepertje nodig, lees dan deze berichten!

Moderators: Leon, Leap

#63243
Ik kom net bij de huisarts vandaan en ik heb morgen een gesprek bij de crisisdienst. Zaterdag had ik een redelijk goede dag, maar zondag merkte ik al weer dat ik helemaal gespannen was, weer eens nauwelijks geslapen en gister waren de gedachtes er weer de hele dag en nacht, dus om half 5 vanmorgen maar een halve rivotril genomen, zodat ik uiteindelijk toch nog 2 uurtjes heb geslapen. Ben zo verschikkelijk bang dat ik gek word en rare dingen ga doen. De gedachtes gaan dan zo snel door mijn hoofd, dat ik bijna niet eens meer weet wat ik nu precies denk. Ik heb al zo'n 15 jaar een angststoornis, maar deze gedachte ken ik niet van eerder. Althans niet in deze mate.
Ik heb 12 jaar sertraline geslikt en nu dus aan het afbouwen. Zit al weken op 25mg en het gaat alleen maar slechter en slechter. Horen die gedachtes bij het afkicken? Arts zegt dat het allang geen afkickverschijnselen meer zijn. Dat maakt me nog banger. Pff, ik lees wel verhalen van mensen die ook zo worstelen met hun gedachtes, dus is er iemand die mij gerust kan stellen en kan zeggen dat het er echt bij hoort?
Ik ben bang om weer aan de medicijnen te gaan, weer de opbouw verschijnselen te krijgen en eigenlijk vind ik het sowieso troep, alleen de afkickverschijnselen zijn voor mij al een bewijs dat het echt alles in je koppie op zijn kop zet. Maar goed, het heeft mij wel geholpen tegen de paniekaanvallen, zodat ik toch een redelijk normaal leven heb kunnen leiden.
Maar ik denk dat de psychiater morgen mij toch wel weer aan de medicatie zal zetten, met of zonder opname. Ik roep regelmatig laat me maar opnemen, maar eigenlijk vind ik dat ook dood eng en ik heb ook nog mijn zoontje van 2,5! En eind van deze maand staat een vakantie naar Turkije gepland Help!
Ik heb net wel heel veel gehuild, en dat is voor mij bijzonder, ik huil bijna nooit, krop alles op en voel me nu wel wat minder gespannen daardoor.
Bedankt alvast voor het lezen.

Groetjes, Sanne
Door Jacq
#63244
Jeetje wat een verhaal. Ja ik ken dat wel denken dat je de controle verliest en dat je misschien rare dingen gaat doen. Heb dat jaren terug gehad, toen ik net paniekaanvallen had. Was zo bang voor mijzelf. Maar het feit dat je het kan benoemen, geeft al aan dat je jezelf nog niet kwijt bent. Nu niet aan die vakantie denken, das nu echt niet belangrijk. Echt van minuut naar minuut leven nu. Vraag om ondersteuning in je omgeving en blijf in contact. Ik heb zelf nogal de neiging om steeds verder weg te kruipen in mijzelf. Huilen is juist goed, emoties eruit laten. Kan wel overweldigend voelen. Heel veel sterkte.
Door kim1991
#63247
Jeetje Sanne ... Wat vervelend..ik weet wel zeker dat het gedachten zijn die er bij horen omdat je last hebt van angst. Je wordt echt nier gek..ik dacht dat tijdens mn eerste paniekaanvallen ook. Maar doordat ik tegen mezelf zei: ik word niet gek ik ben nu gewoon heel angstig en de angst en paniek gaat weg, werden de paniekaanvallen minder en daardoor de gedachten ook!
Ga lekker een wandelingetje maken of iets afleidende doen!!
Succes je kunt het!!!
Door Pim
#63253
Hoi Sanne,
Ik heb ook een tijd gelopen met rare gedachten.....maar het zijn maar gedachten, die doen echt helemaal niets met je. En omdat je zo bang bent voor die gedachten zul je er ook niets mee doen, geloof me.
Sterkte meis, komt echt goed. Ik ben er ook uitgekomen terwijl ik dacht dat het nooit meer zou gebeuren.
Diana
Door Sanne78
#63254
Bedankt voor jullie berichtjes! Ik ben nu gelukkig wel wat rustiger, maar merk wel dat ik "vecht" tegen de gedachten. Als ze er niet zijn, ben ik bang dat ik ze weer ga krijgen. Ik wil ze niet, het wel bekende verhaal....
Maar goed, ik ben benieuwd wat de crisisdienst morgen gaat zeggen.
Door Esther-35
#63257
Hoi Sanne,
Ik weet er alles van helaas, wat een ellende toch he.
Maar maakt het uit waar je angstige gedachten vandaan komen? Afbouw of niet, je hebt ze nu, welcome to the club ;-)
Ik bedoel hier mee te zeggen dat je de gedachten moet gaan proberen te accepteren en er niet tegen te vechten. Je gaat niks raars doen en doet jezelf niks aan. Je gedachten bepalen je gevoel en dus kun je het ook proberen om te draaien. Ik heb kl*te gedachten en daardoor voel ik me zo. Ik kan er ook voor kiezen om aan andere dingen te denken of niet op m'n gedachtes in te gaan, zodat ik me vrolijker voel.
Is allemaal makkelijk gezegd ik weet het en bij mij helpt het vaak ook niet. Maar je bent niet de enige he, vergeet dat niet. En laat je morgen niks aansmeren dat je niet wilt. Jij bent baas in eigen lichaam. Sterkte!!
Door Sanne78
#63262
Thnx Es, het is toch wel fijn dat anderen het herkennen, al wens je dit natuurlijk niemand toe. En idd de oorzaak doet er ook niet toe, maar op de een of andere manier stelt het mij gerust als ik weet dat het afkickverschijnselen zijn, dan gaan ze in mijn hoofd ook weer over ;).

Hoe lukt het jou in godsnaam om in slaap te vallen als je gedachte zo met je aan de haal gaan?

Had jij nou vandaag of morgen de afspraak met de psych betreffende de medicatie?

Lfs
Door Sanne78
#63263
Pim schreef:Hoi Sanne,
Ik heb ook een tijd gelopen met rare gedachten.....maar het zijn maar gedachten, die doen echt helemaal niets met je. En omdat je zo bang bent voor die gedachten zul je er ook niets mee doen, geloof me.
Sterkte meis, komt echt goed. Ik ben er ook uitgekomen terwijl ik dacht dat het nooit meer zou gebeuren.
Diana
Hoi Diana,
Jij ook bedankt. Hoe ben jij eruit gekomen? Heb je therapie en/of medicijnen geslikt?
gr
Door Esther-35
#63271
Sanne78 schreef:Thnx Es, het is toch wel fijn dat anderen het herkennen, al wens je dit natuurlijk niemand toe. En idd de oorzaak doet er ook niet toe, maar op de een of andere manier stelt het mij gerust als ik weet dat het afkickverschijnselen zijn, dan gaan ze in mijn hoofd ook weer over ;).

Hoe lukt het jou in godsnaam om in slaap te vallen als je gedachte zo met je aan de haal gaan?

Had jij nou vandaag of morgen de afspraak met de psych betreffende de medicatie?

Lfs
Snap ik, dat je liever hebt dat het afkickverschijnselen zijn. Ik denk (weet eigenlijk wel bijna zeker) dat het deze zijn. Zo lang aan de medicatie, due troep moet uit je lijf en dat is niet binnen een paar weken weg. Het heeft heel veel tijd nodig.
Ik heb gister met de psychiater gebeld (familielid). Ze gaat me helpen een goede psych in de buurt te vinden, want om nou elke keer een uur heen en uur terug te rijden naar haar, gaat me helaas te ver. Jammer, want ze is ontzettend goed, lief, begripvol en weet waar ze over praat. Dus nog ff afwachten.
Ik zet de wekkerradio altijd aan als ik in bed ga liggen. Een praatprogramma aan (radio 1 of bnr) en ook al boeit het me geen fluit wat ze vertellen hebben, ik 'dwing' mezelf er naar te luisteren. Ik stel hem in op half uur of een uur en val dan, na een tijdje luisteren, in slaap. Misschien ook iets voor jou?
Of ontspanningsoefeningen op smartphone aanzetten? Je moet wat he ;-)
Sterkte ermee!!
Door Sanne78
#63272
Esther-35 schreef:
Sanne78 schreef:Thnx Es, het is toch wel fijn dat anderen het herkennen, al wens je dit natuurlijk niemand toe. En idd de oorzaak doet er ook niet toe, maar op de een of andere manier stelt het mij gerust als ik weet dat het afkickverschijnselen zijn, dan gaan ze in mijn hoofd ook weer over ;).

Hoe lukt het jou in godsnaam om in slaap te vallen als je gedachte zo met je aan de haal gaan?

Had jij nou vandaag of morgen de afspraak met de psych betreffende de medicatie?

Lfs
Snap ik, dat je liever hebt dat het afkickverschijnselen zijn. Ik denk (weet eigenlijk wel bijna zeker) dat het deze zijn. Zo lang aan de medicatie, due troep moet uit je lijf en dat is niet binnen een paar weken weg. Het heeft heel veel tijd nodig.
Ik heb gister met de psychiater gebeld (familielid). Ze gaat me helpen een goede psych in de buurt te vinden, want om nou elke keer een uur heen en uur terug te rijden naar haar, gaat me helaas te ver. Jammer, want ze is ontzettend goed, lief, begripvol en weet waar ze over praat. Dus nog ff afwachten.
Ik zet de wekkerradio altijd aan als ik in bed ga liggen. Een praatprogramma aan (radio 1 of bnr) en ook al boeit het me geen fluit wat ze vertellen hebben, ik 'dwing' mezelf er naar te luisteren. Ik stel hem in op half uur of een uur en val dan, na een tijdje luisteren, in slaap. Misschien ook iets voor jou?
Of ontspanningsoefeningen op smartphone aanzetten? Je moet wat he ;-)
Sterkte ermee!!
Ik snap dat een uur heen en weer te veel is van het goede. Ik hoop dat je snel iemand dichter bij huis treft! En bedankt voor de tips! Ik begin namelijk nu ook een soort van bang te worden voor mijn bed. Kinkt toch best gestoord :roll:
Door Esther-35
#63277
Nee hoor, heel normaal. Hier ook soms. Ligt eraan welke gedachte overheerst.
Door Pim
#63299
Hoi Sanne,
Ik slik al jaaaaaren een onderhoudsdosis ad, kan ook niet stoppen en heb voor mezelf gezegd liever blij met pil dan ongelukkig zonder (heeft wel een paar afkick pogingen geduurd hoor). Soms komt de paniek er doorheen zoals vorig jaar. Door cgt veel lezen en mezelf steeds weer zeggen wanneer de gedachten kwamen "ik wil stoppen met piekeren, wil genieten van mijn gezin en gelukkig worden" sta ik er nu weer veel luchtiger in. Het kost veel tijd en moeite maar het kukt wel. En uiteraard de acceptatie......
Groetjes,
Diana
Door Gerry
#67396
Hoi!

Wat herkenbaar! ook ik heb van die gedachtes, ben haast (blij) dat ik het niet alleen heb, je praat er ook niet gemakkelijk over he?
het vreet energie,maar ik merk wel bij mezelf,dat ik dan mijn gevoelens niet uit,herkennen jullie dit?
Huilen lucht zooo op,en je paniek verdwijnt dan merk ik.
succes all!
Door Sanne78
#67407
Gerry schreef:Hoi!

Wat herkenbaar! ook ik heb van die gedachtes, ben haast (blij) dat ik het niet alleen heb, je praat er ook niet gemakkelijk over he?
het vreet energie,maar ik merk wel bij mezelf,dat ik dan mijn gevoelens niet uit,herkennen jullie dit?
Huilen lucht zooo op,en je paniek verdwijnt dan merk ik.
succes all!
Hoi Gerry,

Ik had dit bericht 1,5 jaar geleden geplaatst en gelukkig heb ik die gedachte niet meer in die mate. Ik denk dat het bij mij echt te maken had met de afbouw van AD. Inmiddels ben ik bijna een jaar helemaal zonder. Ben er nog lang niet, maar die vreselijke enge gedachte heb ik wel onder controle.
Ik herken het wel dat ik mijn gevoelens niet uit. Deed het als kind al niet en ik weet ook zeker dat dat een groot deel is van het probleem is. Als je het niet uit, komt het er lichamelijk uit en van die lichamelijke sensaties krijg ik angst en nog meer lichamelijke klachten en dan is het cirkeltje weer rond.
Jij ook veel succes!
Paniekaanvallen en CBD Olie