Forum

Heb je een oppepertje nodig, lees dan deze berichten!

Moderators: Leon, Leap

Door Zonnig
#66286
Dag allemaal,

Ik ben een aantal jaren ziek geweest. Vervolgens ben ik bezig geweest met het opzetten van een eigen onderneming en daarna heb ik vrijwilligerswerk gedaan.

Het afgelopen jaar, ging het met mijn gezondheid wederom achteruit. Mijn klachten nemen steeds verder toe en ik weet niet hoe ik verder moet.

Het solliciteren lukte niet altijd meer, omdat ik voordurend last heb van paniek- en angstklachten ( al vanaf jonge leeftijd ). De hele dag door die abnormale angsten ! Ik kan bijna nooit meer ontspannen of ontspannen voor de tv zitten.

Ik probeer het solliciteren weer op te pakken, maar net zoals de voorgaande jaren, word ik direct afgewezen. Inmiddels word ik er steeds zieker van en lig ik steeds vaker wakker. Vannacht heb ik wederom vrijwel niet geslapen.

Er werd mij verteld dat ik na de zomervakantie een betaalde baan zou krijgen, maar de directeur die mij dit beloofde laat niks van zich horen. Ik had hem nog een brief gestuurd ( bedanken voor onze 3 netwerkgesprekken ), 3x gebeld en ik heb nog een email gestuurd; geen enkele reactie heb ik ontvangen.

Ik krijg sterk het gevoel, dat ik gewoon nooit meer een betaalde baan ga krijgen. Ik heb, voor mijn gevoel, gefaald en ik vind mijn angststoornis minderwaardig. Ik ben ook boos, dat ik altijd zoveel last heb.

Iedere keer als ik moet solliciteren, dan krijg ik veel klachten. Ik raak dan in paniek en klap helemaal dicht achter mijn pc. Gisteren ging het helemaal mis. Ik kreeg een afwijzing van een bedrijf die uit dezelfde branche kwam, als waarin in werkzaam ben geweest.
Als eerste werd ik boos op mezelf; dat ik weer teveel tijd aan 1 sollicitatie had besteed. Ik stop teveel tijd in zo'n brief ( terwijl ze zo'n brief niet eens meer lezen ).

Ik weet niet hoe het verder moet. Ik klap helemaal dicht als ik dus achter de pc zit en 's nachts lig ik wakker van de angst om nooit meer een betaalde baan te krijgen. Zelfs als ik zoek naar een vrijwilligersbaan. Ik ben erg down en ik zie mijn toekomst steeds somberder in.
Door mulder
#66293
Hoi Zonnig, nou zo zonnig klinkt het allemaal niet he?! Ik begrijp je probleem wel, je wil graag een baan, maar het lukt niet. Dat is zo frustrerend. Maar als je eerlijk bent tegenover jezelf, denk je dat je op dit moment een baan aankan? De extra stress en spanning is best veel. Ik ben vorig jaar begonnen met vrijwiliigerswerk. Heel simpel heb ik speelgoed schoongemaakt op een dagopvang voor kinderen. Gewoon teiltje sop, wat speelgoed en in de keuken zitten. 2x per week 2 uur. Na een paar maanden ging het steeds beter, toen een wat meer uitdagende vrijwilligersbaan gevonden. Dit ook 9 maanden gedaan en nu heb ik sinds 3 maanden een betaalde baan. Maar 2 ochtenden, maar toch. Omdat ik al zelfvertrouwen had gekregen in dat vrijwilligerswerk, kon ik dit ook beter aan. Dus zet kleine stapjes. Misschien kan het UWV je helpen met solliciteren of kun je gesprekken oefenen met familie of bekenden. Veel succes en houd het zonnig!
Door Zonnig
#66318
Dank je wel ! Wat een aardige reactie !

Ik heb tot voor kort vrijwilligerswerk gedaan. Eerst heb ik uitgeprocedeerde asielzoekers begeleid en daarna werd ik coordinator voor een nieuw project.

Ik ben met het laatste gestopt, omdat het alleen vergaderen was en het project na maanden nog niet van de grond gekomen was. Ook voelde het, vanaf het begin, al niet goed.

Ik wil nu een nieuwe vrijwilligersbaan, maar het liefst iets wat ik echt leuk vind en wat direct goed voelt.

Probleem is dus, dat ik dichtklap als ik aan het zoeken ben.
Ik raak aldoor enorm in de stress en heb steeds last van een schuldgevoel als het niet lukt.
Ik denk eraan om mezelf nu 3 weken 'vakantie' te geven, waarbij ik niks hoef / moet. Mijn afspraken en sport gaan wel gewoon door.
Misschien dat ik dan vanzelf zaken oppak, als ik van mezelf eens niks hoef.

Gelukkig gaan sollcitatiegesprekken goed. Probleem is alleen dan ik gewoon nergens binnenkom en ik continu in de stress zit als ik moet sollciteren. Slapeloze nachten uit angst nooit meer een baan te krijgen.
Door mulder
#66334
Ja dat is een lastig probleem, dat dichtklappen. Toen ik geen idee had wat ik kon doen om een leuke vrijwilligersbaan te vinden, heb ik wat punten op papier gezet die ik leuk vind en waar ik goed in ben. Bv organiseren, ik kan goed met mensen omgaan, ben sociaal, kan met de computer werken etc. Toen heb ik een afspraak gemaakt bij een organisatie die veel vrijwilligers inzet, die hebben altijd een coordinator. Met haar heb ik toen gezocht naar een geschikte plek. Dat hielp mij heel goed,omdat ik ook door de bomen het bos niet meer zag. Als je zegt dat je jezelf 3 weken vrij wil geven, weet ik niet of dat een oplossing is. Ik heb niet het gevoel dat jij het type ben dat dan alle zorgen van zich afzet en gaat genieten. Ik denk dat je 3 weken lang gaat zitten piekeren hoe je het aan gaat pakken. Misschien kun je zeggen tegen jezelf om bv 1 uur of een half uur ofzo per dag aan werk te besteden en daarna stop. Andere dingen, wandelen, fietsen, lezen wat dan ook. Maar jezelf een paar weken vrij geven, schort het probleem enkel maar op. Misschien kun je ook uitzoeken waarom je nou zo graag een baan wil. Is het om je dag te vullen, of financieel, of weer bezig te zijn. Wat is het dat je in een baan zoekt, wat je niet in andere dingen kunt vinden.
Misschien is er iemand in je omgeving die je kan helpen met zoeken en met wie je een brief kan opstellen. Het gaat je vast lukken, maar nogmaals weet wat je wenst! Het zoeken naar een baan gaf mij stress, maar het vinden van een baan nog veel meer. Er naar toe moeten, bang zijn voor paniek, voor een huilbui, voor allerlei nieuwe mensen, werkzaamheden etc. het gaf en geeft zoveel extra stress. Je moet echt voor jezelf zeker weten dat je daar klaar voor ben, anders heb je straks een baan en kun je het niet aan. Ik wens je alle sterkte! tot horens
Paniekaanvallen en CBD Olie