- 30 apr 2014, 18:21
#63040
Na 10 jaar fevarin te hebben genomen, was ik 3,5 maand gestopt
daarna hevige paniekaanval en besloten weer te beginnen.
vanaf het begin was ik al sceptisch door de enorme bijwerkingen
- misselijkheid ENORM 'smorgens
- spanningen
- moe
- ANGST
-heel veel piekeren en paniek // in de war zijn
( tuurlijk ook in combinatie met mijn situatie - geen werk eventjes(ziekgemeld), relatie onduidelijkheden, even bij de ouders logeren..( terwijl ik perfectionistisch ben in het idee om op mijzelf te kunnen zijn moest ik mij hiertoe overgeven ).
aantal keren bij de huisarts geweest : doorgaan..
nu 7 weken later ben ik nog stees 's ochtends gespannen ( maar niet meer misselijk )
voel me een zombie op straat
afgevlakt
depressief
veel aan de dood gedacht en denken ( íets minder nu )
heel er moe..
af en toe denk ik, waar bén ik nou weer aan begonnen..
en mijn therapie begint pas over 10 weken (!!!)
dit is toch ook niet in de fysiotherapie? "ja kom maar over 10 weken terug"...
daarna hevige paniekaanval en besloten weer te beginnen.
vanaf het begin was ik al sceptisch door de enorme bijwerkingen
- misselijkheid ENORM 'smorgens
- spanningen
- moe
- ANGST
-heel veel piekeren en paniek // in de war zijn
( tuurlijk ook in combinatie met mijn situatie - geen werk eventjes(ziekgemeld), relatie onduidelijkheden, even bij de ouders logeren..( terwijl ik perfectionistisch ben in het idee om op mijzelf te kunnen zijn moest ik mij hiertoe overgeven ).
aantal keren bij de huisarts geweest : doorgaan..
nu 7 weken later ben ik nog stees 's ochtends gespannen ( maar niet meer misselijk )
voel me een zombie op straat
afgevlakt
depressief
veel aan de dood gedacht en denken ( íets minder nu )
heel er moe..
af en toe denk ik, waar bén ik nou weer aan begonnen..
en mijn therapie begint pas over 10 weken (!!!)
dit is toch ook niet in de fysiotherapie? "ja kom maar over 10 weken terug"...