Forum

Er zijn diverse middelen op de markt voor het verminderen of verhelpen van paniekaanvallen.

Moderators: Leon, Leap

Door sterre8
#65589
Hallo,

Begin dit jaar is mijn leven voor de derde keer helemaal ingestort, veel angsten. Eind maart heb ik besloten om mijn medicatie weer te beginnen omdat ik de hele dag in angst leefde. Mee en mee heb ik de medicatie verhoogd en ik zit sinds 9 weken op 150 mg Efexor.

Ik ben heel benieuwd hoe het verloop bij andere mensen gaat. Ik maak hele kleine vorderingen maar soms zakt de moed me in de schoenen. De psychiater zegt dat het maanden tot zeker wel een jaar kan duren tot ik weer een beetje de oude ben, komt jullie dit bekend voor??
Kost het jullie ook zo een moeite om weer vertrouwen in jezelf en je eigen leven te krijgen?
Door mulder
#65593
Hoi Sterre,

Wat jij zegt, vertrouwen in jezelf en je eigen leven, dat vind ik heel moeilijk. Soms ik bij mij de angst 'weg' maar dan hoeft er maar iets te gebeuren en bam, het is weer terug en lijkt het soms van voren af aan te beginnen. Wat betreft je medicatie kan ik je niet helpen. Ik heb jaren venlafaxine geslikt en mij heeft het niet geholpen, soms wel periodes van weken, maar dan ook weer weken niet. Ik heb max 225 mg geslikt maar ook dat hielp niet. Maar dat is 1 enkel verhaal, er zijn vast wel mensen die het wel helpt en bij wie het wel aanslaat. Maar ik denk dat medicatie alleen nooit 100% de oplossing is. Er blijven denk ik altijd dingen gebeuren waardoor de angst getriggert wordt. Ik zoek het nu meer in het accepteren van de angst. Het er laten zijn als onderdeel van de nieuwe 'ik'. Ik vind het heel lastig, omdat het geen leuk nieuw onderdeel is, maar door er niet tegen te vechten, haal ik al een stuk frustratie weg (dat gevoel van 'het moet weg en wel NU') en dat helpt ook wel. Ik kan nu dingen doen, met angst en dat lukte me een paar jaar geleden echt niet. Dus leer ermee leven klinkt heel passief en definitief, maar het is nu eenmaal een onderdeel van je leven. Ik wens je veel sterkte!!
Door lost
#65596
hoi Sterre,

Ik sluit me aan bij wat mulder schrijft.
Ik ben ook meerdere malen in mn leven flink onderuit gegaan. En ik sluit niet uit dat dat weer gaat gebeuren ondanks dat het nu behoorlijk goed gaat.
In het nu leven en acceptatie zijn de sleutelwoorden maar tevens het moeilijkste wat er is als je in angst en met paniek leeft.
Heb je naast je medicatie ook therapie? Inzicht krijgen in wat iedere keer de trigger is als je neergaat kan ook preventief werken voor een volgende keer.
Probeer je niet zo te focussen op je herstel dan ga je weg bij jezelf en bij je gevoel.
Veel sterkte.
Door ria
#65597
Hoi sterre je schrijft dat je je medicatie weer bent begonnen heb je hiervoor ook al venlafaxine geslikt dan
ik slikt het ook en gaat ook steeds nog met ups en downs voor mij is dit de eerste keer
wat mulder zegt klopt dat accepteren maar dat is juist zo moeilijk
mijn psyg zegt dat ik de downs krijg als ik te veel gedaan heb maar als je je goed voelt doe je toch meer
als je stabiel bent gaat dat steeds beter zegt zei
maar ik denk dan ik ga terug naar mijn oude middel maar weet niet of dat kan of het weer gaat helpen zit anderhalf jaar tussen
daarom wil ik ook graag weten of jij de venla al eerder geslikt hebt en hoelang daar tussen zat ?
Ik heb trouwens ook 150 mg heb jij het ook zo warm van die venla pffff
en heb jij ook wel goede dgn ? Ria
Door sterre8
#65601
Hallo allen,

Ik heb naast de medicatie ook therapie. De angsten zijn ooit begonnen en toen heb ik allerlei soorten AD gehad en uiteindelijk op Efexor uitgekomen 150mg. En dan ging goed. Met gedragstherapie kon ik op een gegeven moment naar Eindhoven met de trein en met de auto naar Valkenswaard. Toen ben ik het heel langzaam gaan afbouwen en toen ik stopte ging het mis. Ik ben toen na 4 maanden pauze weer begonnen maar toen was efexor venlafaxine, omdat ik ook aan mijn probleem niet wou wegstoppen heb ik heel veel therapie gehad met de ondersteuning van 37,5mg venlafaxine. Met kleine stappen ging het en op een gegeven moment kon ik ook weer werken, kreeg een partner.In januari 2013 begon mijn therapeut over afbouwen, met veel weerstand heb ik iedere maand 1/16 uit de capsule gehaald. In de zomer voelde ik al dat het te veel werd, in de herfst stopt mijn relatie abrupt, en na 2 maanden shock ging het mis. Ik heb het met antroposofische middelen geprobeerd maar op een gegeven moment kon ik bijna niets meer. Ik ben toen uiteindelijk in maart weer met de medicatie begonnen. Nu zit ik op 150mg Efexor. De medicatie werkt zeker wel want als ik me zo voelde als in maart zat ik hier nu niet. Het valt me alleen tegen dat ik nog spanning heb. En het komt omdat ik me zorgen maak over of de angst weer terug komt. Tja.......
Ik heb het er inderdaad warmer van Ria, van de ene kant niet altijd handig maar ik zie het als dat je dan ook in je lichaam bent. Mijn psychiater zegt ook dat het maanden tot een jaar kan duren voordat je weer een beetje op de rit bent.......... wou weten of jullie dit ook zo zien.
Dus wat mijn trigger is dat het iedere keer fout gaat is als ik mijn medicatie afbouw. Dan ga ik gigantisch onderuit. Ik ben met de psychiater bezig om de medicatie te accepteren, en dat lukt al aardig. Niet dat ik er blij mee ben, maar ik weet dat het leven dan al moeilijk genoeg voor me is.

Wat jullie zeggen is zeker waar, accepteren dat de angsten er zijn. Gister had ik ook veel spanning maar ben ik toch naar de markt kunnen gaan en als mens boodschappen gedaan. Dat ging in maart niet, dat is dus wel fijn. Dat is denk ik mijn sleutel, dat ik mag gaan zien dat ook wanneer ik spanning heb niet meer helemaal lam geslagen word. Ik ben dan bang dat als ik dan lam geslagen word dat er dan niemand is die naar mij toe kan komen om te redden. Maar als ik nu mag gaan zien dat ik dan echt nog wel in staat ben om mezelf te redden of naar iemand toe te gaan zal mijn angst om ´alleen´ te zijn ook minder worden.

Ik heb nu een heel stuk geschreven en het helpt me om nu een stuk voor mezelf weer duidelijk te krijgen. Dank jullie wel voor jullie reactie.

Warme groet Samantha
Door ria
#65603
Hallo samantha ik heb jouw een p.b gestuurt ik hoor het wel
Door ria
#65608
Hoi samantha als ik het goed begrijp van bovenstaande ben jij dus meer dan 1 jaar gestopt geweest met de venla en weer begonnen dan duurt het geloof ik wel langer heb ik wel eens gehoord dat het weer goed gaat en wat ik begrijpt is jouw psyg er van overtuigd dat het weer gaat helpen alleen duurt het langer dus zou ik er maar vertrouwen in hebben
dat was eigenlijk in het kort ook mijn verhaal zou mijn oude a.d weer helpen na meer dan een jaar gestopt te zijn jouw psyg is er van overtuigd blijkbaar mijne weet het niet daarom ben ik zo onzeker van blijf ik bij de venla of ga ik terug naar de oude a.d voor jouw de venla voor mij de fluoxetine moeilijk he die angst goed het ooit weer goed doei
Door ria
#65609
Hoi samantha als ik het goed begrijp van bovenstaande ben jij dus meer dan 1 jaar gestopt geweest met de venla en weer begonnen dan duurt het geloof ik wel langer heb ik wel eens gehoord dat het weer goed gaat en wat ik begrijpt is jouw psyg er van overtuigd dat het weer gaat helpen alleen duurt het langer dus zou ik er maar vertrouwen in hebben
dat was eigenlijk in het kort ook mijn verhaal zou mijn oude a.d weer helpen na meer dan een jaar gestopt te zijn jouw psyg is er van overtuigd blijkbaar mijne weet het niet daarom ben ik zo onzeker van blijf ik bij de venla of ga ik terug naar de oude a.d voor jouw de venla voor mij de fluoxetine moeilijk he die angst goed het ooit weer goed doei
Door Esther-35
#65610
Hoi dames,
Ik heb precies hetzelfde. Je blijft twijfelen en in onzekerheid zitten. Je hoopt dat iemand tegen je zegt over 3 maanden ben je weer de oude. Maar helaas, werkte het maar zo. Ik denk dat het begint bij het doorhakken van een knoop in jou geval dan Ria. Neem de beslissing om bij de Venla te blijven en blijf er niet over twijfelen. Hierdoor krijg je al meer rust. Het heeft idd veel tijd nodig. Ik ben nu 8 maanden op weg met de nieuwe medicatie en het gaat zeker beter dan in het begin, maar nog niet zoals eerst. Dat zal ik moeten accepteren. Hoe moeilijk ook. Ik probeer daarnaast ook met de psycholoog aan mezelf te werken en stapje voor stapje mezelf weer terug te vinden. Ik hoop dat ik dan uiteindelijk sterk genoeg ben om alles weer zonder angst aan te kunnen.
Neem alles per dag, voor mijn part per uur en denk niet teveel aan de toekomst. Er komt een tijd dat je alles weer beter kan relativeren en dan ben je weer op de weg omhoog.
Sterkte voor jullie, uiteindelijk komt alles goed.
Groetjes,
Esther
Door Venezuela
#65613
Hoi dames,

Ook ik heb geprobeerd af te bouwen masr helaas is dat niet goed gegaan.
Daarom zit ik nu op mijn 2de week van paroxetine. Ik hoor dat veel van jullie andere medicatie nemen. Tot nu toe heeft de paroxetine het beste voor mij gewerkt. Daarnaast denk ik dat je zeker therapie als ondersteuning erbij nodig hebt.
Ik heb me laten vertellen dat paroxetine het beste middel is tegen paniekaanvallen en angststoornissen. Maar dat is voor een ieder natuurlijk anders!
Sterkte en succes!
Door Paniekloos
#65614
Als je stelt dat je niet alleen moet vertrouwen op de medicijnen en therapie is geheel juist. Ik zie nog wel eens dat mensen er vanuit gaan dat als men maar medicijnen neemt het allemaal goed komt en de paniek als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Dat is niet zo. Het kan een ondersteuning zijn maar ook niet meer dan dat. Uiteindelijk moet je de kracht in jezelf vinden en die zien te ondersteunen.
Door Venezuela
#65615
Bij mij helpt paroxetine heel goed om de paniek te onderdrukken. De rest ligt bij jezelf, blijven doen blijven uitdagen en blijven oefenen. Daarmee ben ik jaren paniekvrij geweest.
Door Paniekloos
#65616
Venezuela schreef:Bij mij helpt paroxetine heel goed om de paniek te onderdrukken. De rest ligt bij jezelf, blijven doen blijven uitdagen en blijven oefenen. Daarmee ben ik jaren paniekvrij geweest.
Ben sinds 28 juni van het vorig jaar geheel paniekvrij. Niet eens een spoortje. Gewoon door mijzelf eens genadeloos toe te spreken en te zeggen dat het nu eens gebeurt moet zijn met die hersenloze onzin. Tot nu te werkt het goed.
Door Venezuela
#65617
Hartstikke goed van je! Denk dat vele van ons ook dat knopje zouden willen vinden! Knap gedaan en ga zo door!
Door Esther-35
#65619
Paniekloos schreef:
Venezuela schreef:Bij mij helpt paroxetine heel goed om de paniek te onderdrukken. De rest ligt bij jezelf, blijven doen blijven uitdagen en blijven oefenen. Daarmee ben ik jaren paniekvrij geweest.
Ben sinds 28 juni van het vorig jaar geheel paniekvrij. Niet eens een spoortje. Gewoon door mijzelf eens genadeloos toe te spreken en te zeggen dat het nu eens gebeurt moet zijn met die hersenloze onzin. Tot nu te werkt het goed.
Wauw Paniekloos, wat goed! Kun je wat duidelijker zijn in wat je tegen jezelf zegt? Wil je goede voorbeeld graag volgen!
Paniekaanvallen en CBD Olie