Forum

Er zijn diverse middelen op de markt voor het verminderen of verhelpen van paniekaanvallen.

Moderators: Leon, Leap

Door lost
#65249
Al meer dan 15 jaar slik ik ad. Wisselende soorten maar nu al heel lang efexor(venlafaxine)
Ik heb het voorgesteld aan mijn behandelaar. Hij vindt het een risico maar ik heb doorgezet( ik ben al 2 jaar vrij stabiel)

Nu weet ik dat ik erg gevoelig ben met op en afbouwen, dus ik heb hem specifiek gevraagd om te verlagen met een zo laag mogelijke dosering. ik slik een hoge dosering efexor(300mg), de laagste stap is 37,5 minderen. Dit heb ik een week gedaan maar ik kon dit niet volhouden; enorme hoofdpijn, ging bijna van mn stokje en raakte erg hyper.

Omdat 37,5 de laagste dosering is stelde hij voor om maar weer terug te gaan naar de begindosering. Ik heb hem gemailt dat ik dit niet doe, hoe moet ik er dan van af komen? Op internet gezocht en het staat bol van de verhalen over efexor; dat het ontzettend moeilijk is om er vanaf te komen en daardoor gaan mensen de laagste dosering zelf halveren. Dit doe ik nu dus ook. Ik moet zeggen de hoofdpijn is stukken minder, en ook de duizeligheid maar psychisch loopt het niet zo goed. Ik krijg angsten en dwanggedachten( die ik ook wel had tijdens mijn gebruik maar nu worden ze wat helderder).

Herkennen jullie het probleem dat bij afbouwen( zelfs in een zo lage dosering) dit soort klachten de kop opsteken en hoe lang kan dit duren?

Zijn er hier mensen die ook na langdurig gebruik van ad er mee gestopt zijn of er mee willen stoppen?
Door Sanne78
#65270
De klachten die je beschrijft zijn heel 'gewoon' bij het afbouwen. Ook als je maar met kleine beetjes afbouwd. Zeker de laatste stap schijnt erg moeilijk te zijn. Zelf heb ik 10 jaar sertraline 75mg geslikt. Vrij lage dosis en ook niet een van de sterkste AD. Ben vanaf januari gaan afbouwen en ik zit nu nog steeds op 25mg omdat ik niet verder durf af te bouwen en ook niet op te bouwen. Ik heb nog steeds heel veel afkickverschijnselen. Of ik heb toch de AD nodig om de angst te remmen. Ik weet het niet, maar ik weet wel dat afbouwen van AD na lang gebruik een hel is en dat er helaas maar weinig mensen zijn bij wie het ook daadwerkelijk lukt om geheel af te bouwen en eraf te blijven.
Al besef ik me ook dat het vast een vertekend beeld is, omdat je op internet nauwelijks de succesverhalen van afbouwen van AD leest.

Hoe lang de afkickverschijnselen zullen duren is er persoon verschillend. De een heeft een paar weken last, de ander een aantal jaar.

Ik hoop dat het je gaat lukken! Neem je iets erbij om je lichaam wat te ondersteunen? Ik doel op vitamine en mineralen.

Succes!
Door lost
#65274
hoi Sanne,
Ik zie nu dat jij hier al eerder een topic over hebt geopend.
Ik gebruik magnesium en drink veel water. Misschien heb jij nog meer tips ter ondersteuning van het afbouwen.
Door Sanne78
#65277
Hoi, ja klopt ik heb idd een topic geopend met een soortgelijke vraag, maar helaas geen reacties, wat mij dus de bevestiging geeft dat er hier geen mensen zijn die succesvol blijvend zijn afgebouwd. Opzich ook wel logisch, want als het goed gaat, schrijven mensen doorgaans niet meer op fora's zoals deze.

Ik heb in het begin wel acupunctuur gedaan, wat wel telkens tijdelijk hielp. Ik heb dat nu niet meer, want het kost veel geld en het hielp maar voor een paar dagen. Ik heb nu een afspraak staan bij de osteopaat, in de hoop dat hij wat kan doen tegen de lichamelijke klachten (hartkloppingen, overslagen, diarree, vast zittende spieren, wazig zicht en duizeligheid)
Verder slik ik magnesium, vit B complex, tarwekiemoliecapsules en vit D (deze was te laag bij mij). Ik probeer veel te mediteren en op mijn ademhaling te letten, alleen zodra ik dat ga doen, ga ik juist sneller ademhalen :S. Je kunt ook eens kijken op dewegterug. Zij bieden supplementen en ondersteuning aan bij het afbouwen. Ook heb ik een gesprek gehad met Jelmer van stichting anti depressiva vrij.

Wat betreft de angsten ga ik weer in therapie...

Maar zoals gezegd ik weet niet of het nog afkickverschijnselen zijn die ik heb, of dat het de angst is die in alle hevigheid is teruggekeerd. In de eerste maanden had ik wel ineens enge gedachte (voornamelijk heel bang dat ik in een psychose zou raken en gekke dingen zou gaan doen), die ik niet herkende van tijdens of voor mijn gebruik van AD. Deze heb ik gelukkig niet meer. Maar de lichamelijke klachten en paniekaanvallen blijven. Soms gaat het een week redelijk goed om dan weer een paar weken in angst te zitten. De lichamelijke klachten zijn tijdens het gebruik van AD nooit weggeweest, ik heb alleen nu een paar andere verschijnselen erbij, zoals rare 'stuiptrekkingen' in mijn hoofd. Mn als ik in slaap wil vallen.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Gr. Sanne
Door lost
#65279
Dank je Sanne voor je uitgebreide reactie.

Grappig, de dingen die jij noemt ben ik ook mee bezig(geweest).Ook contact met Jelmer gehad via de mail.( hij woont te ver weg om therapie bij hem te nemen). Verder is meditatie voor mij ook een goede ondersteuning. Het probleem hiermee is helaas dat ik soms zo druk ben in mn hoofd of zo vermoeid dat het mediteren niet goed lukt.
Ik kan me voorstellen dat je in therapie wilt en niet wilt ophogen met de medicatie.
Mijn idee hierover is dat onder de werking van medicatie een ander probleem steeds aanwezig blijf. Bij mij gaan die problemen steeds dwars door de medicatie heen. Wat betekent dat er van alles zit waar niets mee gedaan wordt. Ik vind dat geen prettig idee.
Door Sanne78
#65281
Grappig. Hij woont voor mij ook iets te ver weg. Hij is bij mij op huisbezoek geweest, misschien voor jou ook een optie? Of woon je echt ver bij hem vandaan? En ik blijf het zo lastig vinden, is het nu het onderliggende probleem, of toch iets met het stofje? Ik twijfel daar zo nu en dan aan, mede omdat het bij mij in de familie zit. Maar dan denk ik weer, tja met medicijnen had ik ook terugvallen en veel lichamelijke klachten. De natuurkundige arts (tevens acupunctuur arts) geloofd ook dat het puur symptoom bestrijding is en niet de oorzaak aanpakt en een ander zegt weer dat het toch echt de serotonine is die wij minder aanmaken of ander geleid wordt oid. Ik weet het niet, ik zou willen dat ik nooit aan de AD was begonnen, want al zeggen ze dat het niet verslavend is, ik denk daar heel anders over. Het verandert zo veel in je hersenen en andere delen van je lichaam dat afbouwen een hels langdurige klus is. Waar heb jij nu het meeste last van? En op hoeveel mg zit je nu?
Door lost
#65283
Lijkt me niet dat hij bij mij op huisbezoek komt, ik woon in het noorden van het land(-;
Ik heb achteraf ook spijt dat ik ooit begonnen ben. Of eigenlijk dat ik niet eerder ben gestopt. Ik ben 15 jaar geleden begonnen toen ik een postnatale depressie had met veel paniek en angst. Dit was toen een goeie stap.Maar ik had na een paar jaar moeten stoppen.
Ik gebruik nu een hoge dosis efexor en ben pas sinds een week of 3 ah afbouwen met een hele lage vermindering, anders trek ik het niet.
Ik heb last van duizelingen en dwangmatig denken, mn hoofd voelt loodzwaar.
Ook al ga ik er 3 jaar over doen, ik ben vastberaden om te stoppen.
Was jou oorspronkelijke reden om te beginnen overmatige angst? en zo ja heb je daar toen ook therapie naast gehad?
Je mag trouwens ook met een pbtje reageren omdat het nu misschien wat persoonlijker wordt.
Door mulder
#65316
Ha Lost,

Ook een reactie van mij, maar ook niet een positief verhaal. Ik slikte 225 mg Efexor en wilde er ook vanaf. Ik heb het in stapjes van 37.5 mg gedaan, heb er een jaar over gedaan maar ik kwam er vanaf. Wel slikte ik lorazepam om het ergste op te vangen. In september 2013 was ik ervan af, na 6 jaar slikken. Ik voelde me niet goed, veel paniek, angst maar ook futloos, geen energie, verdrietig etc. In december hield ik het niet meer. Ik slikte 4-5 mg lorazepam en voelde me vreselijk. Ik kreeg toen een psychiater en die schreef me Lyrica voor. Dat is geen anti depressiva, maar werkt wel in de prikkel of zenuw overdracht in je hersenen. Het wordt ook gebruikt voor zenuwpijn of epilepsie maar ook voor angst. Mij helpt het erg. Ik ben niet angstvrij, zeker niet en helaas heb ik er een verslaving aan de lorazepam aan over gehouden, die ik nu heel langzaam afbouw (zit nu op 1.25 mg) maar ik voel me stabiel. Soms gaat het even niet lekker, maar de dipjes worden minder en ik heb geen bijwerkingen. Nu nog van de lorazepam af en dan ben ik blij, maar ik moet zeggen dat het afbouwen van lorazepam bijna net zo lastig is als de efexor afbouwen......... Dus geen super positief verhaal, maar inmiddels ben ik wel een jaar van de antidepressiva af. Wat de Lyrica op de lange termijn doet, weet ik niet, maar wil ik ook niet over nadenken nu. Wat een gedoe he, met die medicatie!!!!!????
Paniekaanvallen en CBD Olie