- 30 jul 2013, 08:24
#58565
Hoi allemaal,
In 2003 kreeg ik mijn eerste Paniekaanval.
Ik gleed enorm af en zat alleen nog binnen.
In de afgelopen 10 jaar steeds weer omhoog gekrabbeld... en weer afgegleden.
Ik durfde soms behoorlijk wat te ondenemen, wel met heel veel spanning.
Ben zoveel mogelijk blijven doen en samen met mijn man of dochters ging het vaak al zonder enige vorm van spanning.
Het punt bleef dat ik alleen niet zo heel veel durfde en dat is toch heel lastig als je naar je werk moet zo'n half uurtje rijden.
In januarie na het overlijden van een vriendin ging het zo slecht met me dat ik kotsend en ziek van de spanning van mijn werk naar huis reed.
Ben nu nog steeds niet aan het werk...
Als ik maar mensen om me heen heb gaat het goed, maar zodra ik opmezelf gewezen ben dan gaat het dus echt niet.
Wanneer s'ochtends hier iedereen vroeg weg moet ben ik zoo angstig om alleen te zijn of te onderenemen dat het gewoon niet leuk meer is.
Ben nu weer sinds een maand in therapie en heb het advies gekregen om nu toch maar eens echt met AD te beginnen.
Als steuntje in de rug naast de therapie.
Maar ik was er zooo bang voor om te starten.
De psychiater heeft me Lexaprodruppels voorgeschreven om langzaam op te bouwen.
Nu ben ik afgelopen vrijdag begonnen met 1 druppel en gisteren naar de 2 druppels gegaan
Morgen wil ik naar de 3 druppels gaan en dan zo om de 2 dagen een druppel erbij tot aan de 10 druppels.
Maar elke keer als ik de druppel(s) ingenomen heb wordt ik al bij voorbaat angstig maar wil toch doorzetten.
Gewoon omdat ik er genoeg van heb om steeds zo afhankelijk te zijn en omdat ik weer wil leven!
Gaat vast niet easy worden en ben nu al bang voor morgen voor druppel 3.
Tot nu toe ondervind ik weinig bijwerkingen maar dat zal nu waarschijnlijk wel gaan komen verwacht ik.
Alhoewel ik wel veel last heb van spanningen op mijn keel en tong.
Maar dat had ik voorheen ook vaak.
Ik mag xanax of oxazepam erbij nemen maar die heb ik in al die jaren maar een paar keer gebruikt en vind het dan ook behoorlijk eng om die naast de AD te gaan gebruiken.
Volgende week is mijn mannetje een weekje vrij en dat zal wellicht schelen.
Gr Miss Dior
In 2003 kreeg ik mijn eerste Paniekaanval.
Ik gleed enorm af en zat alleen nog binnen.
In de afgelopen 10 jaar steeds weer omhoog gekrabbeld... en weer afgegleden.
Ik durfde soms behoorlijk wat te ondenemen, wel met heel veel spanning.
Ben zoveel mogelijk blijven doen en samen met mijn man of dochters ging het vaak al zonder enige vorm van spanning.
Het punt bleef dat ik alleen niet zo heel veel durfde en dat is toch heel lastig als je naar je werk moet zo'n half uurtje rijden.
In januarie na het overlijden van een vriendin ging het zo slecht met me dat ik kotsend en ziek van de spanning van mijn werk naar huis reed.
Ben nu nog steeds niet aan het werk...
Als ik maar mensen om me heen heb gaat het goed, maar zodra ik opmezelf gewezen ben dan gaat het dus echt niet.
Wanneer s'ochtends hier iedereen vroeg weg moet ben ik zoo angstig om alleen te zijn of te onderenemen dat het gewoon niet leuk meer is.
Ben nu weer sinds een maand in therapie en heb het advies gekregen om nu toch maar eens echt met AD te beginnen.
Als steuntje in de rug naast de therapie.
Maar ik was er zooo bang voor om te starten.
De psychiater heeft me Lexaprodruppels voorgeschreven om langzaam op te bouwen.
Nu ben ik afgelopen vrijdag begonnen met 1 druppel en gisteren naar de 2 druppels gegaan
Morgen wil ik naar de 3 druppels gaan en dan zo om de 2 dagen een druppel erbij tot aan de 10 druppels.
Maar elke keer als ik de druppel(s) ingenomen heb wordt ik al bij voorbaat angstig maar wil toch doorzetten.
Gewoon omdat ik er genoeg van heb om steeds zo afhankelijk te zijn en omdat ik weer wil leven!
Gaat vast niet easy worden en ben nu al bang voor morgen voor druppel 3.
Tot nu toe ondervind ik weinig bijwerkingen maar dat zal nu waarschijnlijk wel gaan komen verwacht ik.
Alhoewel ik wel veel last heb van spanningen op mijn keel en tong.
Maar dat had ik voorheen ook vaak.
Ik mag xanax of oxazepam erbij nemen maar die heb ik in al die jaren maar een paar keer gebruikt en vind het dan ook behoorlijk eng om die naast de AD te gaan gebruiken.
Volgende week is mijn mannetje een weekje vrij en dat zal wellicht schelen.
Gr Miss Dior
Leef alsof het je laatste dag is..... Leef alsof de morgen niet bestaat.....Leef alsof het nooit echt af is....Leef...Pak alles wat je kan en ga er mee op pad!