Forum

Er zijn diverse middelen op de markt voor het verminderen of verhelpen van paniekaanvallen.

Moderators: Leon, Leap

#68033
Hallo,
Ik weet eigenlijk niet goed waar ik deze topic moet plaatsen maar ik ben een beetje ten einde raad.

Sinds mn 23ste neem ik AD, eerst zoloft, wat voor mij een openbaring was tot na mijn bevalling, want dan werkte het goedje niet meer. sindsdien al 10 jaar aan het aanmodderen met verschillende SSRI's, heb ook een tijdje Solian gekregen wat me 25 kg zwaarder maakte (heb dit gekregen nadat ik de stap had gezet om te scheiden, wat toch wel een grote stap is om alleen te wonen voor een paniekertje. Scheiding is inmiddels 3 j aan de gang en we kunnen dan ook spreken van een vechtscheiding).

Ik heb heel mn leven lang gewoon blijven doorgaan met een dikke burnout tot gevolg. Nu ben ik verslaaft aan Xanax Retard want ja... je moet verder blijven werken en functioneren in de maatschappij, en vooral voor je kid he....

Daarbovenop is me een hartafwijking gevonden. Ik nam tot nu toe Sipralexa 25mg maar ik had daar enorm veel zelfmoordgedachten en verminkingsgedachten bij, dus ben ik vorige week naar spoed gegaan met tranen in de ogen. Ik viel op een psychiater die me wel geloofde (in tegenstelling tot mijn psy), toen ik hem zei dat die gedachten precies niet "van mij" kwamen. meteen naar 15 mg gegaan. en hop, geen intrusieve gedachten meer!
maar wel angst, ondanks de xanax. en ik voel me echt kut. Ik huil voor niets, mn therapeute zegt dat ik in een zware depressie zit.

maar na alle SSRI's die ik geprobeerd heb, weet ik niet meer wat te doen. Is het de bedoeling dat je je dankzij een AD niet meer als een leeuw in een kooi voelt? dat je wat weer kan genieten? want ik ben het zo zat en ben bang dat men me weer iets zal voorstellen dat niet zal helpen.

wat ik al nam was: prozac, zoloft, cymbalta, deanxit (zelfmoordgedachten mee), effexor (meer angst nog)... en ik voel me echt een buitenbeentje...

Ik zie het niet meer zitten, mn vrienden hebben me laten vallen omdat ze het beu zijn om te horen dat ik droevig en gefrustreerd ben door mn angststoornis en door de wervelstorm die in mn leven kwam na mijn scheiding.

Ik denk aan euthanasie.

don't judge me please; ik weet echt niet meer wat te doen, of medicatie wel kan helpen, ik zie echt het nut van het leven niet meer in als je je steeds zo slecht moet voelen, buiten natuurlijk voor mijn dochtertje he...

Ik ben geen slechte persoon, maar ik ben gewoon op en weet niet meer wat te doen... ben wees, geen familie meer, en een relatie wil ik niemand aandoen natuurlijk. elke dag sta ik op met buikpijn en buikloop en heb ik een uur nodig om dan toch braaf te gaan werken.

hoelang kan een mens dat volhouden?
Paniekaanvallen en CBD Olie