Forum

Hier kun je alles kwijt wat je niet denkt kwijt te kunnen in één van de andere categoriën.

Moderators: Leon, Leap

Door muppie
#65572
Hallo allemaal,

Ik moet ff mijn hart luchten. Mijn man is nu 14 maanden werkloos. Hij is op een hele lullige manier het bedrijf uit gewerkt. In het begin liet ik hem zijn gang gaan zodat hij de ruimte kreeg om het te verwerken. Hij begon met plannen maken voor een studie, omdat er in zijn eigen vakgebied geen werk meer te vinden is. Ik heb dat ook altijd aangemoedigd. Na een jaar waarin ik eigenlijk merkte dat er niet veel gebeurde in het huishouden en ik me steeds meer ging afvragen wat hij nu doet op een dag heb ik hem gevraagd hoe het met hem gaat. Mijn man gaf toen aan dat hij zich soms niet goed voelt en dat hij ook wel ziet dat er dingen moeten gebeuren maar dat hij er de energie en de fut er niet voor heeft om het te doen. Ik werk 32 uur en zei hem dat ik het heel fijn zou vinden als hij af en toe eens een stofdoek door het huis haalt. Of de badkamer schoon maakt. Ik ben na een half jaar maar eens grondig het huis gaan schoon maken. Hij zei toen dat hij nu wel zag dat het idd een stuk frisser was allemaal. Waarop ik zei dat als hij dat eens wat vaker zou doen het er veel frisser uit zou zien en ik niet 2 dagen nodig zou hebben om het voor elkaar te krijgen. Die studie heeft hij ook nog steeds niet opgepakt. Hij lijkt compleet stil te staan. We zijn nu 14 maanden verder en ik begin last te krijgen van stress. Ik ben enorm afgevallen ik slaap soms erg slecht.
Voor we op vakantie gingen heb ik hem aangegeven dat hij misschien hulp moest gaan zoeken om zich beter te gaan voelen of in ieder geval beter te gaan besluiten wat hij wil. Hij zou er over nadenken. Inmiddels zijn we 3 weken terug van vakantie en ik merk totaal geen verbetering. Toen ik hem van het weekend vroeg of hij er nog over had nagedacht gaf hij aan dat hij geen hulp nodig had en dat hij het zelf ging doen. Toen ik hem vroeg hoe hij dat dan wilde gaan doen zei hij dat hij meer ging doen en dat hij zichzelf er meer toe gaat zetten. Ik probeer met hem in gesprek te blijven. Na ons gesprek van vanochtend werd mij gezegd dat sinds hij had toegeven dat hij soms niet goed in zijn vel zit ik net doe alsof hij een psychisch patient is. Waarop ik hem vroeg wanneer ik hem zo had genoemd. Dat kon hij me niet vertellen. Toen zei hij dat hij nou juist zo lekker bezig was de laatste tijd. Ik vroeg hem waarmee dan. Hij heeft vrijwillegers werk maar dat is maar voor 1,5 dagen in de week. Ik heb het idee dat hij meer tijd er in stopt. Ik wil dat hij in actie komt, maar ik lijk niet tot hem door te dringen. Ik krijg nu het gevoel dat ik degene ben die een probleem heeft en niet hij. Heeft 1 van jullie nog een tip over hoe ik misschien wel tot hem kan doordringen?!?!?!

Ik ben ten einde raad..........

Muppie
Door mulder
#65594
ach Muppie, ik denk niet dat ik je kan helpen, maar ik begrijp je probleem wel helemaal. Je werkt je een slag in de rondte, hebt stress en je man lijkt maar niet in te zien dat er een probleem is. Denk je dat hij het niet ziet of niet wil zien? Ik kan me voorstellen dat zijn eigenwaarde en zelfvertrouwen een hele grote klap heeft gekregen toen hij werkloos werd. En soms werkt dat verlammend en als je een tijdje in die stemming bent, wordt het enkel erger. En als je allebei gestresst of depressief of wat dan ook bent, is communiceren wel heel moeilijk en zal hij in de verdediging schieten. Misschien kun je erachter komen wat hem nu tegenhoudt om een 'echte' baan te gaan zoeken. Of praten over hoe hij zich voelt na zijn ontslag en wat het met hem gedaan heeft. Misschien kun je met je huisarts praten en vragen wat hij voor advies heeft of gewoon eens een afspraak maken voor je man bij de huisarts. Dat is een eerste stap. Want als je het laat sudderen denk ik niet dat je een steek verder komt, omdat het al best een tijdje aan de gang is. Knap van jou hoor, 32 uur werken, deze stress, het zal niet makkelijk zijn.
Dus kom op mensen van dit forum, steun Muppie een beetje!!!!!!
Door Pim
#65595
Lieve Muppie,

Eigenlijk kan ik alleen maar het zelfde zeggen als wat Mulder zegt.
Heb hier gisteren over nagedacht maar wist niet zo goed wat je te schrijven.
De situatie is alles behalve leuk en ik hoop dan ook dat jullie hier samen uit zullen komen.
Heel veel sterkte.

Diana
Door muppie
#65606
Hoi Mulder,

Ik denk dat hij het gewoon niet in wil zien. Ik merk aan alles dat zijn zelfvertrouwen een enorme klap heeft gehad sinds zijn ontslag. We hebben ook nog nooit zoveel gesproken als het afgelopen jaar. Ik probeer wel heel rustig te blijven tijdens de gespreken. Ik denk namelijk dat boos worden alles erger maakt. Ik heb al voorgesteld om de huisarts te bellen, maar ik hoef echt niet op zijn medewerking te rekenen. Ik blijf dus maar proberen om zelf de gesprekken gaande te houden. Hopelijk valt het kwartje toch nog een keer.
Nee het is alles behalve makkelijk. We hebben ook nog een dochter rond lopen en die pikt die stress ook op. Maar ik blijf wel positief over dat het goed gaat komen.

Hoi Diana,

Dank je wel voor je steun. Dat is al heel prettig. Ik snap dat het erg lastig is om advies te geven hihihi. Het was al fijn om het gewoon van me af te schrijven.

Groetjes,
Muppie
Paniekaanvallen en CBD Olie