- 30 okt 2013, 19:12
#59658
Hoe langer hoe meer, heb ik het gevoel dat mijn relatie geen enkele slaagkans heeft.
Ik zit in een enorme tweestrijd, want alleen leven is niks voor mij.
Aan de andere kant, kan en wil ik zo niet verder leven.
Na een paniekaanval is het hier dagenlang beeld zonder klank, en als ik probeer "normaal" verder te doen, word ik afgeblaft en afgenauwd.
Mijn ma gaf me het advies zo normaal mogelijk te proberen doen, maar ik weet niet hoe lang ik dat nog kan opbrengen.
Ik vrees de moment dat hij naare huis komt, loop aks een spook door mijn eigen huis, en weet nooit een gepast antwoord als hij me weer eens afblaft.
Als ik bv zeg dat ik morgen naar de dokter ga, dan is het enige antwoord "ja".
Nooit eens een vraag naar het waarom of hoe.
Hij heeft een vriendin, van de hondenschool, die hij drie keer per week ziet.
Ik mag daar niks van zeggen, want dan is het weer ambras.
Herkent iemand dit?
Ik zou zo graag tips hebben over hoe ik met deze relatie al dan niet verder moet.
bedankt alvast
liefs
Nadine
Ik zit in een enorme tweestrijd, want alleen leven is niks voor mij.
Aan de andere kant, kan en wil ik zo niet verder leven.
Na een paniekaanval is het hier dagenlang beeld zonder klank, en als ik probeer "normaal" verder te doen, word ik afgeblaft en afgenauwd.
Mijn ma gaf me het advies zo normaal mogelijk te proberen doen, maar ik weet niet hoe lang ik dat nog kan opbrengen.
Ik vrees de moment dat hij naare huis komt, loop aks een spook door mijn eigen huis, en weet nooit een gepast antwoord als hij me weer eens afblaft.
Als ik bv zeg dat ik morgen naar de dokter ga, dan is het enige antwoord "ja".
Nooit eens een vraag naar het waarom of hoe.
Hij heeft een vriendin, van de hondenschool, die hij drie keer per week ziet.
Ik mag daar niks van zeggen, want dan is het weer ambras.
Herkent iemand dit?
Ik zou zo graag tips hebben over hoe ik met deze relatie al dan niet verder moet.
bedankt alvast
liefs
Nadine