- 21 jan 2009, 15:36
#10998
beste ........
Ik zag dat het net een jaar geleden is dat ik hier voor het laatst was. En dat is een goed teken. Ik heb mijn leven weer op gepakt en ben zo goed als paniek vrij. Ik wilde jullie mijn verhaal niet onthouden. Misschien helpt het je of kan je er hoop uitputten. Want ik weet hoe uitzichtloos en moeilijk het kan zijn.
Twee jaar geleden overviel een paniekaanval mij. Vraagtekens alom wat gebeurt er hoe kan dit, wat is met me aan de hand???? Dit was het begin van een lang traject. Thuiszitten niets meer durven. Overal zorgen over maken. Uit schaamte niets vertellen tegen je naaste.
Wat heeft mij geholpen? Ik doe nu alles weer wat ik voorheen ook deed. En het beste gevoel is dat ik me steeds minder er meebezig blijf houden. Natuurlijk zit het nog in mijn hoofd, maar dit ebt langzaam ook weg. Er zijn een aantal dingen die mij in het bijzonder hebben geholpen.
+ Ik weet dat jullie deze liever niet horen, maar ga de angst niet uit de weg. Blijf tot vervelends toe proberen je angst te lijf te gaan. Ik zal een aantal voorbeelden geven. Ik ben bijna elke dag naar de supermarkt gegaan en rond het drukste tijdstip in de langste rij. Als het niet ging dan probeerde ik het de volgende dag weer. Ik zag op tegen lange autoritten. Steeds weer in de auto gestapt. Nu ga ik zelfs op vakantie naar italie met de auto. Angst voor drukke ruimtes. Ga naar een concert (bv) begin bij de deur en ga steeds meer in het midden staan. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Begin met kleine stapjes en blijf proberen. En echt het gevoel dat je hebt als het lukt is geweldig.
+Vertel aan goede vrienden en familie je situatie. Dit lucht enorm op. Het is moeilijk maar echt je maakt je minder zorgen. Voorbeeld een lange autorit. Als je medepassagier op de hoogte is van jou problemen kan je makkelijker aangeven dat het niet gaat. Anders zeg je uit schaamte niets en sterf je 1000 doden en ga je verlopig niet meer en vergroot jeje angst.
+ Zoek hulp. Ik ben overstag gegaan om met een psycholoog te praten. Voor mij heeft dit gewerkt. Het gaf me rust en inzicht over hoe ik met bepaalde gevoelens omga.
+ Zoals al vaker gezegd op dit forum ga sporten
+ Zorg ook voor ontspanning. Loop jezelf niet voorbij ongeacht wat anderen van je verlangen.
+ Leef zo gezond als mogelijk. Er staat genoeg informatie op dit forum wat wel en wat niet te eten.
+Probeer bij angstgevoelens te relativeren. Dit werkte voor mij ook heel goed. Wat mij echt heeft doen beseffen dat de angst ongegrond was, is het feit dat ik met een flinke borrel op de hele wereld aan kon. Waarom dan wel en zonder niet? Er is dus niets lichamelijks met me aan de hand.
Zo dit zijn een aantal dingen die mij goed hebben geholpen. Het was echt een hele zware wedstrijd om te komen tot waar ik nu ben. Maar echt het is niet uitzichtloos. Ik durf zelfs te zeggen dat deze hele periode mij ook positieve dingen heeft gebracht. Ik ken mezelf een heel stuk beter. Ik ben meer ondernemender geworden en geniet meer van de kleine dingen in het leven. Ik hoop dat een ieder van jullie hiervan afkomt.
Ps Mijn grootste beproeving was het rijden door de langste tunnel van Europa (gothardtunnel), wat een angst vooraf. Toch gedaan en dat geeft zo een goed gevoel. Ook ben ik met skien in de gondels geweest deze gaan tot 3300 meter hoog. Ik ben dan van te voren angstig, maar toen ik het helemaal gedaan heb viel het reuze mee.
Succes en iedereen kan het
[/list]
Ik heb de topic een verplaatst naar ervaringen ook
Ik zag dat het net een jaar geleden is dat ik hier voor het laatst was. En dat is een goed teken. Ik heb mijn leven weer op gepakt en ben zo goed als paniek vrij. Ik wilde jullie mijn verhaal niet onthouden. Misschien helpt het je of kan je er hoop uitputten. Want ik weet hoe uitzichtloos en moeilijk het kan zijn.
Twee jaar geleden overviel een paniekaanval mij. Vraagtekens alom wat gebeurt er hoe kan dit, wat is met me aan de hand???? Dit was het begin van een lang traject. Thuiszitten niets meer durven. Overal zorgen over maken. Uit schaamte niets vertellen tegen je naaste.
Wat heeft mij geholpen? Ik doe nu alles weer wat ik voorheen ook deed. En het beste gevoel is dat ik me steeds minder er meebezig blijf houden. Natuurlijk zit het nog in mijn hoofd, maar dit ebt langzaam ook weg. Er zijn een aantal dingen die mij in het bijzonder hebben geholpen.
+ Ik weet dat jullie deze liever niet horen, maar ga de angst niet uit de weg. Blijf tot vervelends toe proberen je angst te lijf te gaan. Ik zal een aantal voorbeelden geven. Ik ben bijna elke dag naar de supermarkt gegaan en rond het drukste tijdstip in de langste rij. Als het niet ging dan probeerde ik het de volgende dag weer. Ik zag op tegen lange autoritten. Steeds weer in de auto gestapt. Nu ga ik zelfs op vakantie naar italie met de auto. Angst voor drukke ruimtes. Ga naar een concert (bv) begin bij de deur en ga steeds meer in het midden staan. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Begin met kleine stapjes en blijf proberen. En echt het gevoel dat je hebt als het lukt is geweldig.
+Vertel aan goede vrienden en familie je situatie. Dit lucht enorm op. Het is moeilijk maar echt je maakt je minder zorgen. Voorbeeld een lange autorit. Als je medepassagier op de hoogte is van jou problemen kan je makkelijker aangeven dat het niet gaat. Anders zeg je uit schaamte niets en sterf je 1000 doden en ga je verlopig niet meer en vergroot jeje angst.
+ Zoek hulp. Ik ben overstag gegaan om met een psycholoog te praten. Voor mij heeft dit gewerkt. Het gaf me rust en inzicht over hoe ik met bepaalde gevoelens omga.
+ Zoals al vaker gezegd op dit forum ga sporten
+ Zorg ook voor ontspanning. Loop jezelf niet voorbij ongeacht wat anderen van je verlangen.
+ Leef zo gezond als mogelijk. Er staat genoeg informatie op dit forum wat wel en wat niet te eten.
+Probeer bij angstgevoelens te relativeren. Dit werkte voor mij ook heel goed. Wat mij echt heeft doen beseffen dat de angst ongegrond was, is het feit dat ik met een flinke borrel op de hele wereld aan kon. Waarom dan wel en zonder niet? Er is dus niets lichamelijks met me aan de hand.
Zo dit zijn een aantal dingen die mij goed hebben geholpen. Het was echt een hele zware wedstrijd om te komen tot waar ik nu ben. Maar echt het is niet uitzichtloos. Ik durf zelfs te zeggen dat deze hele periode mij ook positieve dingen heeft gebracht. Ik ken mezelf een heel stuk beter. Ik ben meer ondernemender geworden en geniet meer van de kleine dingen in het leven. Ik hoop dat een ieder van jullie hiervan afkomt.
Ps Mijn grootste beproeving was het rijden door de langste tunnel van Europa (gothardtunnel), wat een angst vooraf. Toch gedaan en dat geeft zo een goed gevoel. Ook ben ik met skien in de gondels geweest deze gaan tot 3300 meter hoog. Ik ben dan van te voren angstig, maar toen ik het helemaal gedaan heb viel het reuze mee.
Succes en iedereen kan het
[/list]
Ik heb de topic een verplaatst naar ervaringen ook