- 03 aug 2009, 14:54
#16219
Hoi allemaal! Ik heb net een erg goed boek uit. Het is geschreven door een dokter en het helpt me om er op mijn zwakkere momenten even een stukje uit te lezen. Momenteel heb ik enkele delen uit de inleiding vertaald en in Word gezet. Ik wil ze graag met jullie delen. Het boek bevat natuurlijk nog veel meer dan dit (het legt alles haarfijn uit eigenlijk) dus mocht er nog interesse zijn voor meer, dan hoor ik 't wel. Hier alvast de inleiding.
VERMOEIDHEID VAN DE ZENUWEN (ANGST)
Vermoeidheid van de spieren (lichamelijke vermoeidheid)
Vermoeidheid van de emoties
Vermoeidheid van de geest
Vermoeidheid van de “levenskracht”
Om je symptomen te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen wat deze soorten van vermoeidheid zijn en inhouden. Het ene moment lijk je alles onder controle te hebben, het volgende moment lijk je die controle weer kwijt te zijn. Begrijpen waarom dit zo is, is de sleutel tot “genezing”.
De vier vormen van vermoeidheid komen vaak voor bij angsten, en vaak lopen ze in elkaar over. Heen en weer. Dat klinkt erg logisch, maar veel mensen herkennen deze stadia niet in zichzelf, omdat het zo geleidelijk is gegaan, zo onopgemerkt.
Terwijl je dit leest, lijkt morgen misschien zo ver weg, zo onmogelijk te beleven, teveel om over na te denken. En toch kon je dat enkele maanden geleden misschien wel nog. Je hebt misschien het gevoel dat je een stadium bereikt hebt waarop je liever je ogen sluit, om ze morgen niet meer open te moeten doen. Dit voelt allemaal misschien erg vreemd voor je en totaal niet als iets dat bij jou hoort. Misschien voel je je op dit moment erg verward. Nochtans, als je ze begrijpt, worden angsten veel minder beangstigend. Dan kan je zien dat ze geen voorstadium zijn van één of andere geestesziekte of lichamelijke ziekte.
Wat je moet begrijpen is dat er twee soorten angst zijn. Met andere woorden: je hebt misschien op dit moment geen paniekaanval of iets dergelijks. De eerste paniekaanval die je ooit beleefde, wordt gezien als de EERSTE ANGST. Die allereerste paniekaanval is er nu niet meer, maar toch blijf je er mee bezig. Je wordt bang van je symptomen. Je bent bang geworden van wat toen met je gebeurde, je blijft er in je hoofd mee bezig. Dat is de TWEEDE ANGST. Je houdt je symptomen in de gaten en wordt bang voor de angst. Je maakt de paniekaanval tot iets veel groters. Een hartziekte, een tumor, een geestesziekte,... Helaas, hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer je je focust op je symptomen, hoe meer je symptomen je zullen opvallen en hoe meer stress je krijgt. En hoe meer angst en stress... <--- hoe langer de symptomen zullen blijven en hoe intenser ze misschien wel voelen.
VERMOEIDHEID VAN DE SPIEREN
Dit is de eerste vermoeidheid en vaak wordt ze niet herkend. Ze is het resultaat van een lange tijd van gespannen zijn en de spierpijn kan soms behoorlijk heftig worden. Iemand met vermoeide spieren kan bijvoorbeeld sneller het evenwicht verliezen of meer moeite hebben met wandelen. Toch is er lichamelijk niets mis. De spieren zijn enkel vermoeid door de spanning. Een gevoel van zwakte kan zo'n spierspanning opvolgen. Er is niets ernstigs aan de hand.
Wazig zicht, spierpijn, hoofdpijn, stijfheid,... zijn allemaal onschadelijke symptomen van spiervermoeidheid en -spanning.
VERMOEIDHEID VAN DE EMOTIES
Als zenuwen lange tijd onderhevig zijn aan stress, vooral aan emotionele stress zoals angst, kan het gebeuren dat alle emoties die binnenkomen veel heftiger lijken dan eerst en ook makkelijker switchen. Dit is een belangrijk stadium. Het is hier dat je gevoeliger gemaakt wordt. Het is op dit punt dat angst steeds heftiger lijkt te worden en vaak wordt dit gezien als iets gevaarlijks. Het lichaam en de geest slaan op hol, maar dit komt enkel door het feit dat je gevoeliger bent. Helaas denkt iemand die dit meemaakt al gauw dat er iets ernstigs aan de hand is. Hij/zij wordt verward en nog angstiger. Nochtans is dit nergens voor nodig. Het wordt enkel en alleen veroorzaakt door de angst – adrenaline – angst cyclus. Ofwel: angst voor de angst.
Met andere woorden: stress en angst kunnen zomaar opduiken en daar is niets engs of gevaarlijks aan. Je mag alleen niet de fout maken bang te worden voor die angst. Als je daar wel bang voor wordt, maakt je lichaam nog meer adrenaline aan en zo worden de zenuwen nog meer gespannen en krijg je nog meer angst. En doordat je nog meer angst krijgt, worden de symptomen waar je zo bang voor bent ook heviger. Dus probeer in te zien dat angst die zomaar komt absoluut ongevaarlijk is. Maak niet de fout er nog meer angst bij te krijgen door bang te worden van je angst.
Angst waar je niet bang voor bent, heelt zichzelf. Angst waar je wel bang voor bent, geeft meer angst en maakt je nog gevoeliger. Verwacht echter niet dat je meteen angstvrij zal zijn eens je tot dit besef bent gekomen. Sommige mensen genezen meteen van zodra ze weten hoe angst werkt, maar in de meeste gevallen vergt dit wat tijd. Gun jezelf die tijd.
Het gevoeliger worden voor angst (omdat je er bang voor bent) kan je het gevoel van uitputting geven. Je energie wordt steeds maar weer aangesproken (om te vechten tegen de angst) waardoor je soms het gevoel krijgt dat je te moe bent om nog door te gaan. Dit is geen depressie. Dit is een gevoel dat zonder problemen kan voorkomen bij angststoornissen en het gaat ook weer voorbij. Als je gevoeliger bent geworden, kan een triest gevoel opeens heel erg triest aanvoelen, een enge film kan plots nog veel enger lijken. Een klein probleem lijkt opeens onoverkomelijk. Ook dat is normaal. Het hoort er allemaal bij.
Gevoelens van schuld: onthoud dat elk gevoel zwaarder en heviger lijkt op dit moment. Verwijt jezelf niets en laat je door niemand iets verwijten.
Geluiden: geluiden kunnen opeens veel luider lijken. Je zenuwen zijn gewoon (tijdelijk) gevoeliger.
Wakker worden: veel angstige mensen hebben het zowel emotioneel als fysiek het zwaarst in de ochtend. Dat heeft te maken met het ontspannen en dan weer opspannen van het lichaam. Toch heb je je rust nodig. Om diezelfde reden kan sporten ook weerzin opwekken bij een angstig persoon: de symptomen kunnen even erger lijken. Toch is sporten gezond en helpt het om beter te worden. Laat je niet misleiden door niets betekenende symptomen!
Niet in slaap raken: door bang of geënerveerd te raken als je niet in slaap kunt komen, zorg je voor nog meer stress. Laat komen wat komt. Uiteindelijk val je toch in slaap. Wees rustig en kalm.
Soms kan je het gevoel krijgen dat je geen beslissingen kan nemen, dat je je alles veel te hard aantrekt, en dat je geen zelfvertrouwen meer over hebt. Je kan een gevoel van onwerkelijkheid krijgen, zowel over jezelf als over de wereld. Je kan het gevoel krijgen dat je jezelf niet meer bent. Al deze dingen zijn absoluut ongevaarlijk. Dat geldt ook voor hartkloppingen, overmatig zweten,... en alle andere angstsymptomen.
VERMOEIDHEID VAN DE GEEST
Een angstig persoon is vanuit zijn toestand van nature bezorgd om zichzelf, om hoe hij/zij zich voelt, en dus keren zijn angstige gedachten vaak naar binnen. Veel introspectie en voortdurend op je hoede zijn zorgt voor mentale vermoeidheid. Als de geest wakker is, is het makkelijk om over alles mee te praten, om logisch na te kunnen denken,... Als de geest vermoeid is daarentegen kunnen gedachten heel traag komen of net gaan racen. Het kan moeilijk zijn om woorden of zinnen te vormen, je kan je verward voelen en je concentratie en geheugen kunnen net een zeef lijken. Het vergeten van zaken die je normaal zo weet, kan je zelfs het gevoel geven dat je dement wordt. Dit is echter allemaal niets ergs. Je geest is vermoeid door het vele piekeren en bang zijn. Word hier niet bang van.
Je kan het gevoel krijgen dat je gedachten blijven hangen. Dat is één van de redenen waarom je het zo moeilijk vindt om zorgen los te laten. Wees niet kwaad op jezelf. Geef je geest de ruimte om moe te zijn. Er is niets aan de hand. Elke gedachte die komt met angst, maakt je bang en lijkt erg belangrijk te zijn. Je kan opeens bang worden iemand anders of jezelf iets aan te doen bijvoorbeeld. Of het kan zijn dat je de gedachte aan een hartaanval maar niet uit je hoofd krijgt. Je wil dan geloven dat deze gedachten wel waar moeten zijn, maar niets is minder waar. Het zijn normale gedachten, die iedereen wel eens krijgt, maar omdat jij steeds op je hoede bent (door de angst) blijven die gedachten plakken. Meer is dat niet.
Een warrig, vaag hoofd: je kan het gevoel krijgen dat je niet meer kunt denken, of dat je net heel snel of heel traag gaat denken.
Zelfbewust: je kan het gevoel hebben dat je jezelf steeds maar in de gaten houdt. Je gevoelens, je gedachten, je lichaam,...
Derealisatie/depersonalisatie: door het voortdurend denken krijg je een vervreemd gevoel.
VERMOEIDHEID VAN DE “LEVENSKRACHT”
Wanneer een angstig mens het gevoel krijgt dat elke actie, elke gedachte zoveel moeite vergt, kan hij zich gaan afvragen of het allemaal wel het vechten waard is. De zin om steeds maar weer te vechten kan op sommige momenten wel erg klein worden. Wees niet bang, je bent enkel vermoeid. Dit is geen echte depressie. Zelfs wanneer je aan de beterhand bent, kun je nog steeds het gevoel hebben dat je het allemaal even niet meer ziet zitten. Genezing gaat in de meeste gevallen niet van de ene dag op de andere. Gun jezelf de ruimte om het even niet meer te zien zitten. Je levenskracht komt zeker terug. Je hebt gewoon even rust nodig.
VERMOEIDHEID VAN DE ZENUWEN (ANGST)
Vermoeidheid van de spieren (lichamelijke vermoeidheid)
Vermoeidheid van de emoties
Vermoeidheid van de geest
Vermoeidheid van de “levenskracht”
Om je symptomen te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen wat deze soorten van vermoeidheid zijn en inhouden. Het ene moment lijk je alles onder controle te hebben, het volgende moment lijk je die controle weer kwijt te zijn. Begrijpen waarom dit zo is, is de sleutel tot “genezing”.
De vier vormen van vermoeidheid komen vaak voor bij angsten, en vaak lopen ze in elkaar over. Heen en weer. Dat klinkt erg logisch, maar veel mensen herkennen deze stadia niet in zichzelf, omdat het zo geleidelijk is gegaan, zo onopgemerkt.
Terwijl je dit leest, lijkt morgen misschien zo ver weg, zo onmogelijk te beleven, teveel om over na te denken. En toch kon je dat enkele maanden geleden misschien wel nog. Je hebt misschien het gevoel dat je een stadium bereikt hebt waarop je liever je ogen sluit, om ze morgen niet meer open te moeten doen. Dit voelt allemaal misschien erg vreemd voor je en totaal niet als iets dat bij jou hoort. Misschien voel je je op dit moment erg verward. Nochtans, als je ze begrijpt, worden angsten veel minder beangstigend. Dan kan je zien dat ze geen voorstadium zijn van één of andere geestesziekte of lichamelijke ziekte.
Wat je moet begrijpen is dat er twee soorten angst zijn. Met andere woorden: je hebt misschien op dit moment geen paniekaanval of iets dergelijks. De eerste paniekaanval die je ooit beleefde, wordt gezien als de EERSTE ANGST. Die allereerste paniekaanval is er nu niet meer, maar toch blijf je er mee bezig. Je wordt bang van je symptomen. Je bent bang geworden van wat toen met je gebeurde, je blijft er in je hoofd mee bezig. Dat is de TWEEDE ANGST. Je houdt je symptomen in de gaten en wordt bang voor de angst. Je maakt de paniekaanval tot iets veel groters. Een hartziekte, een tumor, een geestesziekte,... Helaas, hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer je je focust op je symptomen, hoe meer je symptomen je zullen opvallen en hoe meer stress je krijgt. En hoe meer angst en stress... <--- hoe langer de symptomen zullen blijven en hoe intenser ze misschien wel voelen.
VERMOEIDHEID VAN DE SPIEREN
Dit is de eerste vermoeidheid en vaak wordt ze niet herkend. Ze is het resultaat van een lange tijd van gespannen zijn en de spierpijn kan soms behoorlijk heftig worden. Iemand met vermoeide spieren kan bijvoorbeeld sneller het evenwicht verliezen of meer moeite hebben met wandelen. Toch is er lichamelijk niets mis. De spieren zijn enkel vermoeid door de spanning. Een gevoel van zwakte kan zo'n spierspanning opvolgen. Er is niets ernstigs aan de hand.
Wazig zicht, spierpijn, hoofdpijn, stijfheid,... zijn allemaal onschadelijke symptomen van spiervermoeidheid en -spanning.
VERMOEIDHEID VAN DE EMOTIES
Als zenuwen lange tijd onderhevig zijn aan stress, vooral aan emotionele stress zoals angst, kan het gebeuren dat alle emoties die binnenkomen veel heftiger lijken dan eerst en ook makkelijker switchen. Dit is een belangrijk stadium. Het is hier dat je gevoeliger gemaakt wordt. Het is op dit punt dat angst steeds heftiger lijkt te worden en vaak wordt dit gezien als iets gevaarlijks. Het lichaam en de geest slaan op hol, maar dit komt enkel door het feit dat je gevoeliger bent. Helaas denkt iemand die dit meemaakt al gauw dat er iets ernstigs aan de hand is. Hij/zij wordt verward en nog angstiger. Nochtans is dit nergens voor nodig. Het wordt enkel en alleen veroorzaakt door de angst – adrenaline – angst cyclus. Ofwel: angst voor de angst.
Met andere woorden: stress en angst kunnen zomaar opduiken en daar is niets engs of gevaarlijks aan. Je mag alleen niet de fout maken bang te worden voor die angst. Als je daar wel bang voor wordt, maakt je lichaam nog meer adrenaline aan en zo worden de zenuwen nog meer gespannen en krijg je nog meer angst. En doordat je nog meer angst krijgt, worden de symptomen waar je zo bang voor bent ook heviger. Dus probeer in te zien dat angst die zomaar komt absoluut ongevaarlijk is. Maak niet de fout er nog meer angst bij te krijgen door bang te worden van je angst.
Angst waar je niet bang voor bent, heelt zichzelf. Angst waar je wel bang voor bent, geeft meer angst en maakt je nog gevoeliger. Verwacht echter niet dat je meteen angstvrij zal zijn eens je tot dit besef bent gekomen. Sommige mensen genezen meteen van zodra ze weten hoe angst werkt, maar in de meeste gevallen vergt dit wat tijd. Gun jezelf die tijd.
Het gevoeliger worden voor angst (omdat je er bang voor bent) kan je het gevoel van uitputting geven. Je energie wordt steeds maar weer aangesproken (om te vechten tegen de angst) waardoor je soms het gevoel krijgt dat je te moe bent om nog door te gaan. Dit is geen depressie. Dit is een gevoel dat zonder problemen kan voorkomen bij angststoornissen en het gaat ook weer voorbij. Als je gevoeliger bent geworden, kan een triest gevoel opeens heel erg triest aanvoelen, een enge film kan plots nog veel enger lijken. Een klein probleem lijkt opeens onoverkomelijk. Ook dat is normaal. Het hoort er allemaal bij.
Gevoelens van schuld: onthoud dat elk gevoel zwaarder en heviger lijkt op dit moment. Verwijt jezelf niets en laat je door niemand iets verwijten.
Geluiden: geluiden kunnen opeens veel luider lijken. Je zenuwen zijn gewoon (tijdelijk) gevoeliger.
Wakker worden: veel angstige mensen hebben het zowel emotioneel als fysiek het zwaarst in de ochtend. Dat heeft te maken met het ontspannen en dan weer opspannen van het lichaam. Toch heb je je rust nodig. Om diezelfde reden kan sporten ook weerzin opwekken bij een angstig persoon: de symptomen kunnen even erger lijken. Toch is sporten gezond en helpt het om beter te worden. Laat je niet misleiden door niets betekenende symptomen!
Niet in slaap raken: door bang of geënerveerd te raken als je niet in slaap kunt komen, zorg je voor nog meer stress. Laat komen wat komt. Uiteindelijk val je toch in slaap. Wees rustig en kalm.
Soms kan je het gevoel krijgen dat je geen beslissingen kan nemen, dat je je alles veel te hard aantrekt, en dat je geen zelfvertrouwen meer over hebt. Je kan een gevoel van onwerkelijkheid krijgen, zowel over jezelf als over de wereld. Je kan het gevoel krijgen dat je jezelf niet meer bent. Al deze dingen zijn absoluut ongevaarlijk. Dat geldt ook voor hartkloppingen, overmatig zweten,... en alle andere angstsymptomen.
VERMOEIDHEID VAN DE GEEST
Een angstig persoon is vanuit zijn toestand van nature bezorgd om zichzelf, om hoe hij/zij zich voelt, en dus keren zijn angstige gedachten vaak naar binnen. Veel introspectie en voortdurend op je hoede zijn zorgt voor mentale vermoeidheid. Als de geest wakker is, is het makkelijk om over alles mee te praten, om logisch na te kunnen denken,... Als de geest vermoeid is daarentegen kunnen gedachten heel traag komen of net gaan racen. Het kan moeilijk zijn om woorden of zinnen te vormen, je kan je verward voelen en je concentratie en geheugen kunnen net een zeef lijken. Het vergeten van zaken die je normaal zo weet, kan je zelfs het gevoel geven dat je dement wordt. Dit is echter allemaal niets ergs. Je geest is vermoeid door het vele piekeren en bang zijn. Word hier niet bang van.
Je kan het gevoel krijgen dat je gedachten blijven hangen. Dat is één van de redenen waarom je het zo moeilijk vindt om zorgen los te laten. Wees niet kwaad op jezelf. Geef je geest de ruimte om moe te zijn. Er is niets aan de hand. Elke gedachte die komt met angst, maakt je bang en lijkt erg belangrijk te zijn. Je kan opeens bang worden iemand anders of jezelf iets aan te doen bijvoorbeeld. Of het kan zijn dat je de gedachte aan een hartaanval maar niet uit je hoofd krijgt. Je wil dan geloven dat deze gedachten wel waar moeten zijn, maar niets is minder waar. Het zijn normale gedachten, die iedereen wel eens krijgt, maar omdat jij steeds op je hoede bent (door de angst) blijven die gedachten plakken. Meer is dat niet.
Een warrig, vaag hoofd: je kan het gevoel krijgen dat je niet meer kunt denken, of dat je net heel snel of heel traag gaat denken.
Zelfbewust: je kan het gevoel hebben dat je jezelf steeds maar in de gaten houdt. Je gevoelens, je gedachten, je lichaam,...
Derealisatie/depersonalisatie: door het voortdurend denken krijg je een vervreemd gevoel.
VERMOEIDHEID VAN DE “LEVENSKRACHT”
Wanneer een angstig mens het gevoel krijgt dat elke actie, elke gedachte zoveel moeite vergt, kan hij zich gaan afvragen of het allemaal wel het vechten waard is. De zin om steeds maar weer te vechten kan op sommige momenten wel erg klein worden. Wees niet bang, je bent enkel vermoeid. Dit is geen echte depressie. Zelfs wanneer je aan de beterhand bent, kun je nog steeds het gevoel hebben dat je het allemaal even niet meer ziet zitten. Genezing gaat in de meeste gevallen niet van de ene dag op de andere. Gun jezelf de ruimte om het even niet meer te zien zitten. Je levenskracht komt zeker terug. Je hebt gewoon even rust nodig.
Courage does not always roar. Sometimes, it is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow".