- 06 jan 2013, 22:14
#55298
Hallo allemaal,
5 maanden geleden is er bij mij een angsstoornis NAO vast gesteld, en ik heb morgen mijn eerste cognitieve gedrag therapie bij psyq, alleen ik moet zeggen dat ik alweer meer dan 80% de oude ben, toch wil ik de therapie doorzetten omdat het er eigenlijk alleen maar NOG beter op kan worden! Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik zelf uit de put gekropen ben, ik heb het heel moeilijk gehad, ik was 24 uur per dag bang, gespannen en onwijs druk met piekeren, door dat sliep ik slecht en had ik bijna geen eetlust meer ook had ik mezelf geïsoleerd, kwam eigenlijk bijna niet meer buiten want dat durfde ik niet meer want stel je voor dat ik een bijv. paniekaanval, hartaanval, hartstilstand buiten krijg! het is echt een cirkeltje waar je midden in zit en daar moet je echt uit, en eigenlijk het enigste wat mij geholpen heb is om heel erg streng voor mezelf te zijn, gewoon bij elk dingetje die ik eng vond tegen mezelf zeggen : nou dan word ik maar duizelig of val ik ter plekken dood neer dat zien we dan wel weer ! en dan gewoon gaan ! en blijven oefenen, ik heb mezelf wijs kunnen maken dat ik op elk hoekje van de straat een paniekaanval, hartaanval, hartstilstand (of wat dan ook) zou kunnen krijgen dus kan ik mezelf ook wijs maken dat ik gewoon vrolijk de hond uit kan laten en na een blokje om, gewoon weer vrolijk thuis naar binnen stap!
ik hoop dat jullie hier wat aan hebben!
en die schop onder je kont kan echt wonderen doen!!!!!
ps. ik zal de laatste zijn die zal zeggen dat het makkelijk was, alleen het is blijkbaar niet onmogelijk.
5 maanden geleden is er bij mij een angsstoornis NAO vast gesteld, en ik heb morgen mijn eerste cognitieve gedrag therapie bij psyq, alleen ik moet zeggen dat ik alweer meer dan 80% de oude ben, toch wil ik de therapie doorzetten omdat het er eigenlijk alleen maar NOG beter op kan worden! Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik zelf uit de put gekropen ben, ik heb het heel moeilijk gehad, ik was 24 uur per dag bang, gespannen en onwijs druk met piekeren, door dat sliep ik slecht en had ik bijna geen eetlust meer ook had ik mezelf geïsoleerd, kwam eigenlijk bijna niet meer buiten want dat durfde ik niet meer want stel je voor dat ik een bijv. paniekaanval, hartaanval, hartstilstand buiten krijg! het is echt een cirkeltje waar je midden in zit en daar moet je echt uit, en eigenlijk het enigste wat mij geholpen heb is om heel erg streng voor mezelf te zijn, gewoon bij elk dingetje die ik eng vond tegen mezelf zeggen : nou dan word ik maar duizelig of val ik ter plekken dood neer dat zien we dan wel weer ! en dan gewoon gaan ! en blijven oefenen, ik heb mezelf wijs kunnen maken dat ik op elk hoekje van de straat een paniekaanval, hartaanval, hartstilstand (of wat dan ook) zou kunnen krijgen dus kan ik mezelf ook wijs maken dat ik gewoon vrolijk de hond uit kan laten en na een blokje om, gewoon weer vrolijk thuis naar binnen stap!
ik hoop dat jullie hier wat aan hebben!
en die schop onder je kont kan echt wonderen doen!!!!!
ps. ik zal de laatste zijn die zal zeggen dat het makkelijk was, alleen het is blijkbaar niet onmogelijk.