Forum

Een aantal handige tips en trucs voor het verminderen van paniekaanvallen en natuurlijk tips en trucs voor tijdens een aanval.

Moderators: Leon, Leap

Door tania 67
#24500
ik heb mijn vandaag mijn meneer paniek een mededeling gestuurd een verwittiging
want ook al komt hij elke keer ongevraagt en zonder verwittiging mijn leven binnen ik heb meer manieren of hij en wilde hem eens verwittigen wat er gebeurt met hem als hij zo verder blijft doen
het gaat als volgt
geachte meneer paniek(altijd beleeft zijn he)
jij komt tevoorschijn wanneer ik het niet verwacht
jij ontneemt mij mijn levensvreugde en kracht
jij,jij hebt mij soms volledig in je macht
net alsof je me constant uitlacht
ik wil zoveel leuke dingen doen in het leven
maar dat belet jij door ademnood ,hartkloppingen en beven
jij die allerlei akelige dingen doet in mijn lichaam
maar vandaag zeg ik het is gedaan
het gevecht is begonnen
en ik geef niet op tot ik heb gewonnen
wordt het een korte of lange strijd
ik weet het niet,maar ik wil jou kwijt
jij hebt mijn leven al genoeg verpest
en mijn doemgedachten doen de rest
ik haat je uit de grond van mijn hart
en ik maak je kapot op een manier die je niet verwacht
hoe ik ga je beginnen uit te dagen
dus kom nadien aub niet klagen
het is gedaan dat jij de baas over mijn leven speelt
jij die steeds mijn leven steelt
ik wou je maar eens een verwittiging geven
zodat nu jij kan beginnen beven
je kan nu nog je benen strekken
en vanzelf vertrekken
maar dat doe je niet,je zult mijn leven zuur blijven maken
en mij proberen te kraken
maar vanaf nu sla ik terug
en mep je neer als een zoemende mug
want meneer paniek
je maakt mij geestelijk en lichamelijk doodziek
je ergste nachtmerrie staat eraan te komen
en dan ben ik vrij,daar kan ik nu alleen nog maar van dromen
maar eens is die dag daar
dus maak je maar voor een stevig gevecht klaar
getekent je GROTE BAAS
ik schrijf mijn paniek graag van mij af in een brief of gedicht,het is voor mij een soort van therapie en voor mij werkt het zeer goed want dan weet ik precies met wie ik te maken heb
ik wou het maar eens met jullie delen
groetjes tania
Door Maayke
#24504
Tania, wat sterk.

Het gaat echt beter met je. Ik hoop met al mijn twijfels over een tijdje ook zo te kunnen denken.

Liefs Maayke
Gebruikersavatar
Door P. Aniek
#24509
:roll:
Laatst gewijzigd door P. Aniek op 25 apr 2012, 21:36, 1 keer totaal gewijzigd.
Door stealex
#24550
Sterke vrouw, jij komt er wel :)
Door tania 67
#24553
dank je stefan
alles goed met jou?
en aan alle anderen ook bedankt he
groetjes tania
Door stealex
#24556
tania 67 schreef:dank je stefan
alles goed met jou?
en aan alle anderen ook bedankt he
groetjes tania
ha tania,

Het gaat met golfbewegingen hoor, nog geen uitdagingen gedaan. alhoewel werk bijna weer 20 uur per week. Mijn tijd moet nog komen.

Grt,

stefan
Door tania 67
#24562
hallo stefan
je werkt al weer 20 uur per week dat noem ik een grote uitdaging hoor stefan
respect hoor ,als je leest vanwaar je komt en dan nu weer aan het werk dit is echt een een welgemeende proficiat waard
ik weet zeker dat jouw tijd nog zal komen je bent in ieder geval op zeer goede weg
ik ben er ook nog niet helemaal hoor soms nog iets teveel spanning op straat alhoewel buiten vroeger vergeleken is het nu een peuleschil
maar die laatste spanning die zal met de tijd ook wel verdwijnen daar ben ik zeker van
groetjes tania
Door stealex
#24570
tania 67 schreef:hallo stefan
je werkt al weer 20 uur per week dat noem ik een grote uitdaging hoor stefan
respect hoor ,als je leest vanwaar je komt en dan nu weer aan het werk dit is echt een een welgemeende proficiat waard
ik weet zeker dat jouw tijd nog zal komen je bent in ieder geval op zeer goede weg
ik ben er ook nog niet helemaal hoor soms nog iets teveel spanning op straat alhoewel buiten vroeger vergeleken is het nu een peuleschil
maar die laatste spanning die zal met de tijd ook wel verdwijnen daar ben ik zeker van
groetjes tania
Hai, echt werk, mwahhhh meer aanwezig, doe ook niet mijn taken die ik voorheen deed.
Geluk dat me werk 5 minuten van mijn huis is he hahaha
Door tania 67
#24585
hallo stefan
wat telt is dat er aanwezig bent ,en ook al is het maar 5 min ver je doet het toch(en dat voor iemand met straatvrees) geloof me ik weet hoe moeilijk dat is
je onderneemt iets en blijft niet bij de pakken zitten en dat is een heel mooie prestatie,onderschat jezelf niet zo
respect stefan echt waar
groetjes tania
Door Bert
#24587
Kom op Stefan,

Je doet al veel meer op je werk dan voorheen.
Je maakt al flinke stappen, vergeet dat niet.
En ja, we willen dat het sneller gaat, maar dat gaat niet. Stapje voor stapje vooruit.

Gr. Bert
Door stealex
#24592
stealex schreef:
tania 67 schreef:hallo stefan
je werkt al weer 20 uur per week dat noem ik een grote uitdaging hoor stefan
respect hoor ,als je leest vanwaar je komt en dan nu weer aan het werk dit is echt een een welgemeende proficiat waard
ik weet zeker dat jouw tijd nog zal komen je bent in ieder geval op zeer goede weg
ik ben er ook nog niet helemaal hoor soms nog iets teveel spanning op straat alhoewel buiten vroeger vergeleken is het nu een peuleschil
maar die laatste spanning die zal met de tijd ook wel verdwijnen daar ben ik zeker van
groetjes tania
Hai, echt werk, mwahhhh meer aanwezig, doe ook niet mijn taken die ik voorheen deed. prober 20 uur te halen, maar vaak wel minder hoor
Geluk dat me werk 5 minuten van mijn huis is he hahaha
Door Jolanda1984
#24603
Hoi Tanja,

Een erg sterk gedicht! Heel mooi gedaan. Ik denk dat het je alleen nog meer zou helpen als je meneer paniek wat meer accepteert als deel van jezelf en hem niet zet als een monster wat je leven beïnvloed. Acceptatie is een belangrijke stap naar genezing...

maar wel erg mooi geschreven!
Door patries 1971
#24607
hallo Tania

Super goed geschreven hoor
Door tania 67
#24620
hallo jolanda
ik kan begrijpen wat je bedoelt ik moet hem accepteren,als een deel van mezelf zien (wat hij tenslotte toch ook is)
dat heb ik voor een stuk al gedaan,ik weet dat hij altijd bij mijn leven zal horen ik ben er nu eenmaal gevoelig voor
maar hem volledig accepteren,dat kan ik niet
ik kan hem niet volledig toelaten in mijn leven en zeker niet wanneer ik een paniekaanval onderga,dan begin ik er weer tegen te vechten ,het is verkeerd ik weet het
ik kan soms zo boos worden op die paniek en in feite ben ik dan boos op mezelf want het is helemaal geen eng mannetje die mij het leven zuur maakt,maar inderdaad een stuk van mezelf,daar ben ik al uit in al die jaren
maar hem volledig accepteren het is zo moeilijk ,een deel van mij zal altijd tegen hem blijven vechten ,eigenlijk vecht ik er niet mee ik daag mijn paniek uit om te zien hoe ver ik kan gaan en zo krijg ik meer zelfvertrouwen
ik wil het gevoel hebben dat ik iets doe ,want anders neemt hij weer mijn leven af
volledig accepteren neen daar ben ik nog niet uit,zal messchien ooit eens komen
kan jij dat de paniek volledig accepteren en hem ondergaan in een paniekaanval?
en zo ja hoe heb je dat aangepakt?
want bij mij is het als ik een paniekaanval heb ,en denk dat ik maar weer eens dood ga ,automatisch mijn vechtlust boven komt en dan begin ik er weer mee te vechten
ik heb het al geprobeert,maar steeds komt die vechtlust terug ik wil hem dan zo vlug mogelijk weg en niet ondergaan
begrijp je mij een beetje?
groetjes tania
Door Jolanda1984
#24632
Hey Tanja,

Ik herken je drang om er tegen te vechten. Ik ben zelf heel bewust bezig de angst een plaats te geven, er wat luchtiger mee on te gaan en hem te accepteren. Ik ben er zeker ook nog niet maar voel wel dat ik stap voor stap vooruit ga. Ik heb mezelf jarenlang verweten dat ik deze angst had. Voelde me zwak, was ook kwaad op mezelf dat ik hem niet kon overwinnen. Dit gevoel duikt nog steeds op af en toe. Vooral als ik iets vermijd door de angst. dan kan ik mezelf echt weer flink toespreken. Maar langzamerhand kan ik hem meer accepteren. Ik probeer mezelf ook niet meer te veroordelen. Ook niet als ik er tegen vecht. Het is goed zoals het is. Volgens mij is er niet specifiek iets goeds of fouts. je doet het zoals jij het doet en dat is goed. Ik merk nu zelfs dat op momenten dat ik de angst voel opkomen ik echt tegen mezelf kan zeggen, het is goed, laat er maar zijn waardoor hij soms letterlijk naar mijn voeten zakt en wegebt! De ontdekking van 2010 voor mij! Dit lukt me zeker nog niet iedere keer dat ik het voel opkomen maar merk wel dat ik er steeds meer mijn weg in vindt. Dus vooral jezelf niets verwijten, niet oordelen, het is zoals het is en het mag er zijn. Hoe jou reactie ook is op die angst. Inderdaad erg moeilijk maar haalbaar! Het is echt een andere manier van denken die je je eigen moet gaan maken door oefenen, oefenen, oefenen...

moeten elkaar er maar een beetje bij helpen ;-)

groetjes Jolanda
Paniekaanvallen en CBD Olie